ชีวประวัติของพระพุทธเจ้า Lord Buddha jumbo jili สิทธัตถะซึ่งต่อมาเป็นที่รู้จักในนามพระพุทธเจ้า – หรือพระพุทธองค์ – เป็นเจ้าชายที่ละทิ้งความสะดวกสบายของวังเพื่อแสวงหาการตรัสรู้ เขาได้ตระหนักถึงความไม่เป็นจริงที่สำคัญของโลกและประสบความสุขของพระนิพพาน หลังจากการตรัสรู้ของเขา เขาใช้เวลาที่เหลือของชีวิตสอนคนอื่นถึงวิธีหลีกหนีจากวัฏจักรแห่งการเกิดและการตายที่ไม่รู้จบ สล็อต พระพุทธเจ้าประสูติประมาณ 400 ปีก่อนคริสตศักราชในเขตลุมพินี ซึ่งปัจจุบันเป็นประเทศเนปาลในปัจจุบัน ใกล้กับชายแดนอินเดีย เขาถูกเลี้ยงดูมาในวังที่มีความสะดวกสบายและความหรูหราทั้งหมดที่เป็นไปได้ เติบโตขึ้นมาเป็นเจ้าชายน้อยผู้สูงศักดิ์ ว่ากันว่าบิดาของเขาพยายามปกป้องเจ้าชายน้อยสิทธารถะจากความเจ็บปวดและความทุกข์ทรมานของโลก ว่ากันว่าบิดาของเขามีลางสังหรณ์ว่าวันหนึ่งสิทธารถะจะสละโลกอย่างไรก็ตาม ณ จุดหนึ่งในชีวิตวัยผู้ใหญ่ตอนต้นของเขา สิทธารถะพยายามค้นหาความหมายที่ยิ่งใหญ่กว่าในชีวิต โดยปลอมตัวเขาออกจากวังและเดินไปรอบ ๆ อาณาจักร ที่นี่สิทธัตถะพบผู้คนต่าง ๆ ที่ทุกข์ทรมานจากความชรา ความเจ็บป่วย และเห็นความตาย สิ่งนี้แสดงให้เขาเห็นถึงธรรมชาติของชีวิตชั่วคราว ซึ่งส่งผลกระทบอย่างมากต่อเขา ด้วยเหตุนี้สิทธารถะจึงมุ่งมั่นที่จะแสวงหาความหมายของชีวิตที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นสิทธัตถะออกจากวังอย่างลับๆ ทิ้งภรรยา ลูกชาย และสิ่งอำนวยความสะดวกทางโลกทั้งหมดที่เขามีไว้เบื้องหลัง ทรงบำเพ็ญภาวนา แสวงหาการตรัสรู้ในหมู่นักพรตแห่งป่าในการแสวงหาการตรัสรู้อย่างเข้มข้น Siddhartha อดอาหารมากเกินไปจนร่างกายของเขาเสียไป อย่างไรก็ตาม แม้พระองค์จะพยายามตรัสรู้อย่างถี่ถ้วนก็ยังห่างไกล มีอยู่ช่วงหนึ่ง หญิงที่ล่วงลับได้ให้อาหารแก่เขา และสิทธารถะตระหนักว่ามันเป็นความผิดพลาดที่จะแสวงหาการตรัสรู้ด้วยการทรมานร่างกาย เขาฟื้นกำลังและตัดสินใจเดินตาม ‘ทางสายกลาง’ หลีกเลี่ยงการอดอาหารและการเลี้ยงฉลองมากเกินไปวันหนึ่ง สิทธัตถะตั้งใจจะนั่งอยู่ใต้ต้นโพธิ์จนได้ตรัสรู้ เขานั่งสมาธิเพื่อแสวงหาพระนิพพานอยู่หลายวัน เขาถูกทดสอบโดยกองกำลังต่างๆ ที่พยายามป้องกันไม่ให้เขาบรรลุเป้าหมายอย่างไรก็ตาม สิทธัตถะประสบความสำเร็จและเข้าสู่ความสุขุมของพระนิพพานเป็นเวลาหลายวัน ในการกลับคืนสู่สามัญสำนึก พระพุทธเจ้าพระพุทธเจ้า (พระพุทธเจ้าหมายถึง ‘ผู้รู้แจ้ง’) ได้ตัดสินใจที่จะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่เพื่อสอนผู้อื่นถึงวิธีที่จะพ้นจากความทุกข์ทรมานโดยธรรมชาติของชีวิตเป็นเวลาหลายปีที่พระพุทธเจ้าเดินทางไปทั่วอินเดียโดยเฉพาะบริเวณที่ราบแม่น้ำคงคาและในประเทศเนปาลโดยสอนปรัชญาการปลดปล่อยของพระองค์ คำสอนของเขาถูกถ่ายทอดด้วยวาจาและไม่ได้เขียนไว้จนกระทั่งหลายปีหลังจากการตายของเขาเรื่องราวมากมายเกี่ยวข้องกับชีวิตของพระพุทธเจ้าในระยะการสอนนี้ คำสอนที่สำคัญของพระองค์คือความรัก ความเห็นอกเห็นใจ และความอดทน พระพุทธเจ้าสอนว่าผู้แสวงหาต้องมีเมตตาต่อสรรพสัตว์ทั้งหลาย และนี่คือคำสอนที่สำคัญที่สุด แม้ว่าพระพุทธเจ้าจะไม่ชอบกฎเกณฑ์ที่เป็นทางการ แต่พระภิกษุสงฆ์ก็ผุดขึ้นสำหรับผู้ที่สนใจติดตามเส้นทางของพระองค์ เขาสนับสนุนการเป็นโสดอย่างเข้มงวดสำหรับผู้ที่ต้องการเดินตามเส้นทางสงฆ์ของเขาพระพุทธเจ้ามักจะตรัสถึงการตรัสรู้ แต่มีอยู่ครั้งหนึ่ง พระองค์เพียงทรงชูดอกไม้ขึ้นและทรงนิ่งไว้ หลายคนไม่เข้าใจประเด็นนี้ แต่เมื่อถูกถามในเวลาต่อมา พระพุทธเจ้าตรัสตอบว่า คำสอนที่แท้จริงของพระองค์สามารถเข้าใจได้เฉพาะในความเงียบเท่านั้น การพูดทำได้เพียงให้ข้อมูลทางปัญญาที่จำกัดซึ่งไม่ใช่การตรัสรู้ที่แท้จริงพระพุทธเจ้าทรงพยายามหลีกเลี่ยงปรัชญาอันล้ำลึก พระองค์จึงทรงหลีกเลี่ยงการใช้คำว่าพระเจ้า โดยทรงเลือกที่จะพูดถึงวิธีปฏิบัติที่บุคคลอาจหลุดพ้นจากวัฏจักรการเกิด การเกิดใหม่ และการตรัสรู้ เช่นเดียวกับครูสอนจิตวิญญาณหลายคน เขามักจะสอนในอุปมาเพื่อให้คำสอนของเขาเรียบง่ายและใช้ได้จริงพระพุทธเจ้าดึงดูดความเกลียดชังจากความอิจฉาริษยาและการพัฒนาทางจิตวิญญาณของพระองค์ ต่อมาพระเทวทัตรูปหนึ่งได้อิจฉาพระพุทธเจ้าและพยายามทำให้ชุมชนแตกแยก เขาถึงกับพยายามฆ่าพระพุทธเจ้าถึงสามครั้ง แต่แต่ละครั้ง ล้มเหลว พระพุทธเจ้าเป็นครูเชนร่วมสมัยมหาวีระแม้ว่าพวกเขาจะเคารพซึ่งกันและกันอย่างมาก แต่ก็ไม่ได้พบกันทางร่างกายพระพุทธเจ้าสิ้นพระชนม์หลังจากสั่งสอนและเดินทางไปทั่วอินเดียมาหลายปี พระองค์ตรัสบอกพระอานนท์ (ลูกศิษย์สุดที่รัก) ว่า บัดนี้ควรวางใจในคำสอนและจรรยาบรรณของตนเองเพื่อเป็นเครื่องชี้นำทางชีวิต“เป็นเวลาหลายศตวรรษแล้วที่แสงสว่างของพระพุทธเจ้าได้ฉายแสงเป็นสัญญาณเรียกคนจากอีกฟากหนึ่งของทะเลแห่งความมืดมิด เช่นเดียวกับเด็กหลงทาง ผู้แสวงหาหลายล้านคนได้ยื่นมือออกไปสู่แสงสว่างด้วยหัวใจที่ร้องโหยหวน และพระพุทธเจ้าได้ทรงแสดงทางนั้นแก่พวกเขา โลกยืนอยู่ต่อหน้าพระพุทธเจ้าด้วยความไม่รู้ และพระพุทธเจ้าผู้ตรัสรู้ได้ประทานความจริงแก่มนุษย์ โลกได้ถวายทุกข์แก่พระทัยของพระพุทธเจ้าแล้ว พระพุทธองค์ทรงแสดงธรรมให้มนุษย์เห็น”– ศรี ชินม่อยคำสอนของพระพุทธเจ้าหลักธรรมบางประการของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าคือ อริยสัจสี่:ความทุกข์นั้นเป็นส่วนหนึ่งของการดำรงอยู่; ว่าที่มาของทุกข์คืออวิชชาและอาการสำคัญของอวิชชานั้นคือความยึดติดและตัณหา ความยึดติดและตัณหานั้นสามารถระงับได้; และการดำเนินตามอริยมรรคมีองค์ ๘ ย่อมเป็นไปเพื่อความดับแห่งกิเลสตัณหา จึงเป็นทุกข์…