การสังเคราะห์นิวเคลียสของซูเปอร์โนวา เป็นการสังเคราะห์ นิวเคลียส ของ องค์ประกอบทางเคมี ใน ซูเปอร์โนวา การระเบิด ในดาวฤกษ์ที่มีมวลมากพอการสังเคราะห์นิวคลีโอซิลโดยการหลอมรวมของธาตุที่เบากว่าให้เป็นวัตถุที่หนักกว่าเกิดขึ้นในระหว่างกระบวนการเผาไหม้แบบไฮโดรสแตติกตามลำดับที่เรียกว่า การเผาด้วยฮีเลียม , การเผาคาร์บอน , การเผาด้วยออกซิเจน และ การเผาไหม้ของซิลิกอน ซึ่งผลพลอยได้จากเชื้อเพลิงนิวเคลียร์หนึ่งตัวกลายเป็นเชื้อเพลิงสำหรับขั้นตอนการเผาไหม้ในภายหลัง joker123 ในระหว่างการเผาไหม้แบบไฮโดรสแตติกเชื้อเพลิงเหล่านี้จะสังเคราะห์ผลิตภัณฑ์แอลฟา – นิวเคลียส (A = 2Z) อย่างท่วมท้น การเผาไหม้ที่ระเบิดขั้นสุดท้ายอย่างรวดเร็วเกิดจากอุณหภูมิที่พุ่งสูงขึ้นอย่างกะทันหันเนื่องจากการผ่านของคลื่นกระแทกที่เคลื่อนที่ในแนวรัศมีซึ่งเกิดจากการยุบตัวของแกนกลาง WD Arnett และเพื่อนร่วมงาน Rice University ของเขาแสดงให้เห็นว่าการเผาไหม้แบบช็อกขั้นสุดท้ายจะสังเคราะห์ไอโซโทปที่ไม่ใช่แอลฟา – นิวเคลียสได้อย่างมีประสิทธิภาพมากกว่าการเผาไหม้แบบไฮโดรสแตติกซึ่งชี้ให้เห็นว่าการสังเคราะห์นิวคลีโอซิโนเทสของคลื่นช็อกที่คาดไว้เป็นองค์ประกอบที่จำเป็น ของการสังเคราะห์ด้วยนิวเคลียสของซูเปอร์โนวา เมื่อรวมกันการสังเคราะห์นิวคลีโอซิสเทติกของคลื่นช็อกและกระบวนการเผาไฮโดรสแตติกจะสร้างไอโซโทปส่วนใหญ่ของธาตุ คาร์บอน (Z= 6), ออกซิเจน (Z = 8) และองค์ประกอบที่มี Z = 10– 28 (จาก นีออน ถึง นิกเกิล ) อันเป็นผลมาจากการขับออกของไอโซโทป ที่สังเคราะห์ใหม่ ขององค์ประกอบทางเคมี โดยการระเบิดของซูเปอร์โนวาการระเบิดของพวกมันจะเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องภายในก๊าซระหว่างดวงดาว การเพิ่มขึ้นดังกล่าวเป็นที่ประจักษ์แก่นักดาราศาสตร์จากจำนวนดาวที่เกิดใหม่มีจำนวนมากเกินกว่าดาวฤกษ์ที่เกิดก่อนหน้านี้ สล็อต องค์ประกอบที่หนักกว่านิกเกิลนั้นค่อนข้างหายากเนื่องจากการลดลงของน้ำหนักอะตอมของพลังงานยึดเหนี่ยวนิวเคลียร์ต่อนิวคลีออน แต่องค์ประกอบเหล่านี้ก็ถูกสร้างขึ้นจากส่วนหนึ่งภายในซูเปอร์โนวาเช่นกัน สิ่งที่น่าสนใจที่สุดในอดีตคือการสังเคราะห์โดยการจับ นิวตรอน อย่างรวดเร็วในระหว่าง r-process ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงความเชื่อทั่วไปที่ว่าแกนซุปเปอร์โนวามีแนวโน้มที่จะให้เงื่อนไขที่จำเป็น แต่โปรดดู r-process ด้านล่างสำหรับทางเลือกที่เพิ่งค้นพบ ไอโซโทป r-process มีความอุดมสมบูรณ์น้อยกว่าองค์ประกอบทางเคมีหลักที่หลอมรวมอยู่ในเปลือกหอยซูเปอร์โนวาด้านบนประมาณ 100,000 เท่า นอกจากนี้กระบวนการสังเคราะห์นิวคลีโอซิสต์อื่น ๆ ในซูเปอร์โนวายังมีความรับผิดชอบในการสังเคราะห์นิวคลีโอซินของธาตุหนักอื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกระบวนการจับ โปรตอน ที่เรียกว่า rp-process การจับตัวช้าของ นิวตรอน (s-process ) ในเปลือกหอยที่เผาด้วยฮีเลียมและในเปลือกคาร์บอนที่เผาไหม้ของดาวมวลมากและกระบวนการ photodisintegration ที่เรียกว่า γ-process (กระบวนการแกมมา) อย่างหลังสังเคราะห์ไอโซโทปของธาตุที่มีน้ำหนักเบาที่สุดและด้อยที่สุดซึ่งเป็นนิวตรอนที่หนักกว่าเหล็กจากไอโซโทปที่หนักกว่าก่อนหน้านี้ สล็อตออนไลน์ ในปี 1946 Fred Hoyle เสนอว่าธาตุที่หนักกว่าไฮโดรเจนและฮีเลียมจะเกิดจากการสังเคราะห์นิวคลีโอซิลใน แกนกลางของดาวฤกษ์มวลมาก ก่อนหน้านี้เคยมีความคิดว่าองค์ประกอบที่เราเห็นในจักรวาลสมัยใหม่ส่วนใหญ่เกิดขึ้นในระหว่างการก่อตัว ในเวลานี้ธรรมชาติของซูเปอร์โนวายังไม่ชัดเจนและฮอยล์แนะนำว่าธาตุหนักเหล่านี้กระจายสู่อวกาศโดยความไม่เสถียรในการหมุน ในปีพ. ศ. 2497 ทฤษฎีการสังเคราะห์นิวคลีโอซิลของธาตุหนักในดาวฤกษ์มวลมากได้รับการขัดเกลาและรวมกับความเข้าใจเกี่ยวกับซูเปอร์โนวามากขึ้นเพื่อคำนวณความอุดมสมบูรณ์ของธาตุจากคาร์บอนถึงนิกเกิล องค์ประกอบหลักของทฤษฎี ได้แก่ การทำนายสถานะตื่นเต้นในนิวเคลียส C ที่ทำให้กระบวนการ…