Hildegard of Bingen
Hildegard of Bingen
Hildegard of Bingen เป็นนักบุญ นักแต่งเพลง และกวี แต่เมื่อไม่นานมานี้เองที่เพลง งานเขียน ตลอดจนชีวิตและวิสัยทัศน์อันน่าทึ่งของเธอกลับถูกค้นพบอีกครั้ง
เธอเกิดเมื่อ 900 กว่าปีที่แล้วและเกือบ 80 กว่าปีของเธอถูกปิดในอารามบนยอดเขาที่คลุมเครือในไรน์แลนด์ ผู้หญิงที่โดดเด่นคนนี้ได้ทิ้งขุมทรัพย์ของต้นฉบับที่ส่องสว่าง งานเขียนทางวิชาการ และเพลงที่เขียนขึ้นเพื่อให้แม่ชีของเธอร้องเพลงในการอุทิศตนของพวกเขา
ดนตรีที่ไพเราะและยืนยันชีวิตของเธอประสานกับมืออาชีพรุ่นใหม่ที่แสวงหาการปลอบโยนและแรงบันดาลใจในโลกที่เต็มไปด้วยความรุนแรงและมีปัญหา ดังนั้นการบันทึกเพลงของHildegard, A Feather On The Breath Of God , การแนะนำนักร้องเสียงโซปราโนบริสุทธิ์ของ Emma Kirkby และ Gothic Voices กลายเป็นหนังสือขายดีที่ไม่คาดคิด
วันนี้เราคิดว่า Hildegard เป็นหนึ่งในนักประพันธ์เพลงที่สามารถระบุตัวตนได้คนแรกในประวัติศาสตร์ดนตรีตะวันตก แต่ไม่มีการเอ่ยถึงเพลงของเธอในหนังสืออ้างอิงใด ๆ ก่อนปี 1979 และเธอแทบจะไม่รับประกันการเข้าร่วมในพจนานุกรมดนตรี New Grove ฉบับปี 1990
การค้นพบฮิลเดการ์ดแห่งดนตรีของบิงเงนอีกครั้ง
ความสนใจในฮิลเดการ์ดเริ่มเพิ่มขึ้นเมื่อราวๆ วันครบรอบ 800 ปีที่เธอเสียชีวิตในปี 2522 เมื่อฟิลิป พิกเกตต์และมเหสีนิวลอนดอนของเขาแสดงเพลงสี่เพลงของฮิลเดการ์ดเป็นภาษาอังกฤษเป็นครั้งแรก และในปี 1983 ความสำเร็จของ A Feather On The Breath Of God ซึ่งเป็นอัลบั้มเพลงของเธอ กระตุ้นความอยากรู้ของผู้คนเกี่ยวกับผู้แต่งเพลงที่ไพเราะ สดใส และไพเราะเหล่านี้
ขณะนี้มีการบันทึกเพลงของ Hildegard หลายร้อยรายการ ชีวประวัติมากมายไม่ต้องพูดถึงนวนิยาย ประวัติศาสตร์ยอดนิยม สารคดี และเว็บไซต์ที่ยกย่องเธอในฐานะนักสตรีนิยมและกูรูยุคใหม่
เรื่องราวที่เขียนขึ้นในช่วงชีวิตของฮิลเดการ์ดและหลังจากบรรยายถึงผู้หญิงคนหนึ่งที่ประสบความสำเร็จเป็นพิเศษ: ผู้มีวิสัยทัศน์ ผู้เผยพระวจนะ (เธอเป็นที่รู้จักในนาม “The Sibyl Of The Rhine”) ผู้บุกเบิกที่เขียนหนังสือเชิงปฏิบัติเกี่ยวกับชีววิทยา พฤกษศาสตร์ การแพทย์ เทววิทยา และศิลปะ . เธอเป็นนักเขียนจดหมายที่อุดมสมบูรณ์สำหรับทุกคนตั้งแต่สำนึกผิดต่ำต้อยที่กำลังมองหาวิธีรักษาภาวะมีบุตรยากให้กับพระสันตะปาปา จักรพรรดิ และกษัตริย์ที่ต้องการคำแนะนำทางจิตวิญญาณหรือทางการเมือง
ตัวละครของเธอแข็งแกร่ง แน่วแน่ และเอาแต่ใจในบางครั้ง แต่แม่ชีที่เจริญรุ่งเรืองภายใต้ระบอบนอกรีตของเธอได้รับอนุญาตให้มีเสรีภาพที่ไม่ธรรมดา เช่น การไว้ผมยาว ไม่ถูกคลุม หรือแม้แต่สวมมงกุฎด้วยดอกไม้
อย่างไรก็ตาม ฮิลเดการ์ดได้รับคำสั่งให้เคารพศาสนจักรและผู้นำทางการเมืองในสมัยนั้น เธอเป็นคนทำ: เธอดูแลการสร้างอารามใหม่ที่ Rupertsberg ใกล้ Bingen เพื่อเป็นที่อยู่อาศัยของชุมชนเล็กๆ ของเธอ และเมื่อสิ่งนั้นมีขนาดใหญ่เกินไป เธอได้ก่อตั้งคอนแวนต์อีกแห่งใน Eibingen ซึ่งยังคงมีอยู่ในปัจจุบัน (แม้ว่าอาคารปัจจุบันจะสร้างตั้งแต่ปี 1904 ).
ไม่นานมานี้ ฮิลเดการ์ดถูกกล่าวถึงในซีรีส์ Netflix Chilling Adventures of Sabrina
Hildegard ถูกกล่าวถึงในรายชื่อแม่มดที่มีมายาวนานในประวัติศาสตร์ (ร่วมกับ Anne Boleyn) แต่ไม่มีหลักฐานว่า Hildegard มีพลังเวทย์มนตร์จริงๆ
ฮิลเดการ์ดแห่งชีวประวัติของบิงเงน
Hildegard เกิดในปี 1098 ที่ Bermersheim บนแม่น้ำไรน์ ลูกคนที่สิบของตระกูลขุนนาง เป็นธรรมเนียมที่จะต้องให้คำมั่นสัญญากับลูกคนที่สิบกับศาสนจักร ดังนั้นเมื่ออายุแปดขวบ (หรือ 14 บัญชีต่างกัน) Hildegard ตัวน้อยจึงถูกส่งไปยังอาราม Disibodenberg บนยอดเขาที่โดดเดี่ยวในความดูแลของ Jutta แห่ง Sponheim เด็กหญิงที่มีอายุมากกว่า
เธอใช้เวลาเกือบ 40 ปีที่นั่นกับสตรีอีกจำนวนหนึ่งจากตระกูลผู้สูงศักดิ์ แต่ละคนอยู่ในห้องขังหินเล็กๆ หรือ “หลุมฝังศพ” ในพื้นที่จำกัดของวัดห่างจากพระสงฆ์
ในฐานะเจ้าอาวาสของชุมชนเล็กๆ แห่งนี้ Jutta ได้สั่ง Hildegard ในเพลงสดุดี อ่านภาษาละตินและปฏิบัติทางศาสนาที่เคร่งครัด ในชีวประวัติของจุตตา ซึ่งเขียนขึ้นหลังจากที่พระนางโวลมาร์ เลขาฯ ของเธอเสียชีวิต เราค้นพบว่าชีวิตของแม่ชีนั้นยากลำบากเพียงใด
หน้าต่างบานเดียวเชื่อมโยงพวกเขากับโลกภายนอก และอนุญาตให้มีอาหารน้อยวันละหนึ่งมื้อในฤดูหนาวและสองมื้อในฤดูร้อน พวกเขาสวดอ้อนวอนเป็นระยะตลอดวันและคืน
โดยรวมแล้ว ไม่น่าแปลกใจที่พวกเขามักจะบ่นถึงความอ่อนแอและความเจ็บป่วย: Hildegard ป่วยด้วยโรคภัยไข้เจ็บต่างๆ ตลอดชีวิตของเธอ และ Jutta ผู้เคร่งศาสนาเกือบจะอดอาหารตายหลายครั้ง
เมื่อจุตตาถึงแก่กรรมในปี ค.ศ. 1136 ฮิลเดการ์ดได้รับแต่งตั้งให้เป็นบาทหลวง และในตอนนั้นเองที่เธอเริ่มเขียนเพลงเป็นครั้งแรก เพื่อให้แม่ชีของเธอได้ร้องเพลงเป็นส่วนหนึ่งของสำนักงานศักดิ์สิทธิ์ การสอนดนตรีเพียงอย่างเดียวของฮิลเดการ์ดที่ได้รับจากจุตตาคือการสอนร้องเพลงและหน้าที่ของคณะนักร้องประสานเสียง
แต่เธอโตมากับการฟังบทสวดของมวลชนชาวโรมัน และเธอได้แต่งกลอนที่มีสีสันและมีชีวิตชีวาของเธอเองสำหรับดนตรีเพื่อสร้างคำปราศรัย การตอบสนอง ลำดับ และเพลงสวด
ขนนกบนลมหายใจของพระเจ้า
คริสโตเฟอร์ เพจ ซึ่งใช้เวลามากในการค้นคว้าและแก้ไขเพลงของฮิลเดการ์ดสำหรับ A Feather On The Breath Of God ยอมรับว่าสถานการณ์ที่เธอแต่งขึ้นยังคงเป็นเรื่องลึกลับ
“เราไม่รู้ว่าฮิลเดการ์ดกำลังนั่งฮัมเพลงอยู่ หรือบางทีเธออาจจะฮัมและเขียนมันลงบนแผ่นสีขาว โดยเวอร์ชั่นสุดท้ายแล้วคนอื่นจะเขียนบนกระดานชนวนหรือกระดาษรอง” เขากล่าว
“เราไม่รู้ว่าคำนั้นมาก่อนหรือว่าคำและดนตรีเติบโตไปด้วยกันในการพัฒนาแบบออร์แกนิก เราไม่รู้ว่าผู้ช่วยชายของเธอ – เลขานุการและนักบวชชาย – มีมากแค่ไหน ไม่มีสิ่งใดที่ชัดเจน”
ฮิลเดการ์ดแห่งนิมิตของบิงเงน
Hildegard มีวิสัยทัศน์ตั้งแต่เธอยังเป็นเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ นักวิจารณ์ในปัจจุบันรวมถึงนักประสาทวิทยา Oliver Sacks แนะนำว่าเธออาจเคยเป็นผู้ป่วยไมเกรน แต่จนกระทั่งเธออายุ 42 ปีจึงกล้าที่จะพูดเรื่องนี้กับเพื่อนร่วมงานในโบสถ์ของเธอ .
“สวรรค์เปิดออก และแสงจ้าอันเจิดจ้ายิ่งมาแทรกซึมทั่วทั้งสมองของฉัน และทำให้ทั้งหัวใจและอกของฉันลุกเป็นไฟ” เธอเขียน เสียงจากสวรรค์บอกให้เธอแบ่งปันข้อมูลเชิงลึกของเธอกับคนทั้งโลก และในปี ค.ศ. 1141 เจ้าอาวาสของเธอเห็นพ้องต้องกันว่าโวลมาร์ควรช่วยเธอบันทึก
ข่าวการทำนายนิมิตของฮิลเดการ์ดไปถึงสมเด็จพระสันตะปาปายูจิเนียสที่ 3 และพระองค์ทรงส่งผู้แทนไปยังเมืองดิซิโบเดนบูร์กเพื่อขอรับสำเนา Scivias ที่กำลังดำเนินการอยู่ เพื่อเป็นการบรรเทาทุกข์ของเจ้าอาวาสของ Hildegard หลังจากอ่านแล้ว สมเด็จพระสันตะปาปาทรงให้พรแก่กิจการของเจ้าอาวาสและสั่งให้เธอเขียนต่อไป
หนังสือของฮิลเดการ์ด
Scivias ซึ่งแปลว่า “Know The Way” ใช้เวลา 10 ปีกว่าจะเสร็จ ในอีกสามทศวรรษข้างหน้า เธอเขียนหนังสือเกี่ยวกับเทววิทยาอีกสองเล่ม เล่มหนึ่งเกี่ยวกับการแพทย์และการรักษาตามธรรมชาติ จดหมายเกือบ 400 ฉบับ และคอลเลกชันเพลงและกวีนิพนธ์ที่ยอดเยี่ยมของเธอ Symphonia Armonie Celestium Revelationum
นี่คือคอลเล็กชั่นเพลง 77 เพลงที่สร้างวงจรพิธีกรรมสำหรับปีคริสตจักร และละครเพลง Ordo Virtutum บทละครที่มีคุณธรรมซึ่งมีหัวข้อคือการต่อสู้ระหว่างคุณธรรม 17 ประการกับมารเหนือชะตากรรมของจิตวิญญาณผู้หญิง
“การเรียบเรียง” ของ Hildegard โดดเด่นจากดนตรีพิธีกรรมอื่น ๆ เนื่องจากลักษณะท่วงทำนองของเธอที่เกือบจะด้นสดเกือบทั้งหมด: พวกมันมีอิสระมากกว่า กว้างกว่าและซับซ้อนกว่าแนวเรียบง่ายระดับ 1 อ็อกเทฟที่สนับสนุนโดยเบอร์นาร์ดแห่งแคลร์โวซ์ร่วมสมัยของเธอ
ฮิลเดการ์ดขาดการฝึกอบรมภาษาละตินอย่างเป็นทางการ หมายความว่าตำราของเธอไม่ได้จำกัดอยู่ตามแบบแผนทางไวยากรณ์ คำพูดที่ไหลออกมาจากหัวของเธอโดยตรงราวกับกระแสจิตสำนึกอันศักดิ์สิทธิ์ สำหรับบทกวีทางศาสนา เกือบจะไม่เหมาะสมในความเขียวชอุ่ม
เต็มไปด้วยภาพที่มีสีสันของธรรมชาติ สิ่งของอินทรีย์ – สวน การเจริญเติบโต ความดกของไข่ ดอกไม้ อัญมณี ใช้คำอธิบายของพระแม่มารีใน Ave, Generosa ซึ่งระลึกถึงภาพที่เร้าอารมณ์ของ “บทเพลงแห่งเสียงเพลง” ของพระคัมภีร์: “เนื้อของคุณรู้จักความยินดี ดุจทุ่งหญ้าที่น้ำค้างสัมผัสน้ำค้างและชุ่มฉ่ำในความสด ข้าแต่มารดาของความชื่นบานทั้งปวงก็อยู่กับท่านแล้ว”
ความตายของฮิลเดการ์ด
Hildegard เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1179 ในอารามที่เธอก่อตั้งที่ Rupertsberg ใกล้ Bingen
แม้ว่าเธอจะเป็นที่รู้จักทั่วยุโรปยุคกลางในฐานะรัฐบุรุษและผู้หยั่งรู้ แต่ก็ไม่มีหลักฐานว่าเพลงของเธอเคยได้ยินนอกคอนแวนต์ของเธอเอง ช่างน่าขำเสียจริงที่ความสำเร็จทั้งหมดของเธอ การประพันธ์เพลงของเธอที่ยืนหยัดผ่านการทดสอบของเวลา
ฮิลเดการ์ดได้รับเลือกเป็นผู้พิพากษาโดยภิกษุณีด้วยกันในปี ค.ศ. 1136; เธอก่อตั้งอาราม Rupertsberg ในปี ค.ศ. 1150 และ Eibingen ในปี ค.ศ. 1165 ผลงานชิ้นหนึ่งของเธอในฐานะนักแต่งเพลงชื่อ Ordo Virtutum เป็นตัวอย่างแรกของละครเกี่ยวกับพิธีกรรมและเป็นเนื้อหาเกี่ยวกับศีลธรรมที่เก่าแก่ที่สุดที่ยังหลงเหลืออยู่ เธอเขียนตำราเกี่ยวกับเทววิทยา พฤกษศาสตร์ และการแพทย์ เช่นเดียวกับจดหมาย เพลงพิธีกรรม และบทกวี ขณะที่ดูแลการส่องสว่างขนาดเล็กในต้นฉบับ Rupertsberg ของงานแรกของเธอคือ Scivias เธอยังมีชื่อเสียงในการประดิษฐ์ภาษาที่สร้างขึ้นซึ่งรู้จักกันในชื่อ Lingua Ignota
แม้ว่าประวัติการพิจารณาอย่างเป็นทางการของเธอจะซับซ้อน แต่เธอก็ได้รับการยอมรับว่าเป็นนักบุญจากสาขาต่างๆ ของนิกายโรมันคาธอลิกมาหลายศตวรรษ เมื่อวันที่ 7 ตุลาคม 2555 สมเด็จพระสันตะปาปาเบเนดิกต์ที่ 16 ทรงแต่งตั้งเธอเป็นหมอของพระศาสนจักร
ผลงานของฮิลเดการ์ดประกอบด้วยเทววิทยาที่มีวิสัยทัศน์จำนวนสามเล่ม การประพันธ์ดนตรีที่หลากหลายเพื่อใช้ในพิธีสวดเช่นเดียวกับการเล่นดนตรีทางศีลธรรม Ordo Virtutum; หนึ่งในร่างจดหมายที่ใหญ่ที่สุด (เกือบ 400 ฉบับ) ที่รอดชีวิตจากยุคกลาง จ่าหน้าถึงผู้สื่อข่าวตั้งแต่พระสันตะปาปา จักรพรรดิ จนถึงเจ้าอาวาสและพระอุโบสถ และรวมถึงบันทึกคำเทศนาหลายฉบับที่เธอเทศนาในยุค 1160 และ 1170; เนื้อหาสองเล่มเกี่ยวกับยาธรรมชาติและการรักษา; ภาษาประดิษฐ์ที่เรียกว่า Lingua ignota (“ภาษาที่ไม่รู้จัก”); และงานย่อยต่าง ๆ รวมทั้งอรรถกถาพระกิตติคุณและงาน hagiography สองงาน
ต้นฉบับผลงานของเธอหลายชิ้นถูกผลิตขึ้นในช่วงชีวิตของเธอ รวมทั้งต้นฉบับ Rupertsberg ที่เป็นภาพประกอบของงานสำคัญชิ้นแรกของเธอ Scivias (สูญหายไปตั้งแต่ปี 1945); Dendermonde Codex ซึ่งมีผลงานเพลงหนึ่งฉบับของเธอ และต้นฉบับ Ghent ซึ่งเป็นสำเนาฉบับแรกที่ยุติธรรมสำหรับการแก้ไขงานศาสนศาสตร์สุดท้ายของเธอคือ Liber Divinorum Operum ในบั้นปลายชีวิตของเธอ และอาจอยู่ภายใต้การแนะนำเบื้องต้นของเธอ ผลงานทั้งหมดของเธอได้รับการแก้ไขและรวบรวมเป็นต้นฉบับ Riesenkodex ฉบับเดียว
