ชีวประวัติของนโปเลียน โบนาปาร์ต Napoleon Bonaparte
ชีวประวัติของนโปเลียน โบนาปาร์ต Napoleon Bonaparte
นโปเลียน โบนาปาร์ต (15 สิงหาคม พ.ศ. 2312-5 พฤษภาคม พ.ศ. 2364) ภายหลังเป็นที่รู้จักในนามจักรพรรดินโปเลียนที่ 1 เป็นผู้นำทางการทหารและการเมืองของฝรั่งเศส ซึ่งถือเป็นหนึ่งในบุคคลที่ทรงอิทธิพลที่สุดในประวัติศาสตร์ยุโรป
“ฝรั่งเศสต้องการตัวฉันมากกว่าที่ฉันต้องการจากฝรั่งเศส “
– นโปเลียน
เกิดในคอร์ซิกาและได้รับการฝึกฝนเป็นนายทหารปืนใหญ่ในแผ่นดินใหญ่ของฝรั่งเศส เขามีชื่อเสียงโด่งดังภายใต้สาธารณรัฐฝรั่งเศสที่หนึ่ง เขาทำให้ตัวเองโดดเด่นในฐานะผู้บัญชาการทหารต่อสู้ในอิตาลี ในปี ค.ศ. 1799 โบนาปาร์ตได้ทำรัฐประหารและติดตั้งตัวเองเป็นกงสุลที่หนึ่ง ห้าปีต่อมาเขาสวมมงกุฎตัวเองเป็นจักรพรรดิแห่งฝรั่งเศส ในทศวรรษแรกของศตวรรษที่สิบเก้า เขาได้เปลี่ยนกองทัพของจักรวรรดิฝรั่งเศสให้ต่อสู้กับมหาอำนาจสำคัญของยุโรปและครอบครองยุโรปภาคพื้นทวีป ผ่านชัยชนะทางทหารแบบต่างๆ ที่เป็นตัวอย่างที่ดีในการสู้รบ เช่น Austerlitz เขารักษาขอบเขตอิทธิพลของฝรั่งเศสด้วยการก่อตัวของพันธมิตรที่กว้างขวางและการแต่งตั้งเพื่อนและสมาชิกในครอบครัวเพื่อปกครองประเทศในยุโรปอื่น ๆ ในฐานะลูกค้าของฝรั่งเศส ปรากฏว่าด้วยยุทธวิธีอัจฉริยะของนโปเลียน
“สถานการณ์—สถานการณ์คืออะไร? ฉันสร้างสถานการณ์”
– นโปเลียน
อย่างไรก็ตามในปี ค.ศ. 1812 การรุกรานรัสเซียของฝรั่งเศสทำให้โชคชะตาพลิกกลับ กองทัพของเขาประสบความสำเร็จในการบุกเข้าไปในเขตชานเมืองของมอสโก แต่มันเป็นชัยชนะที่ว่างเปล่า ชาวรัสเซียถอยเข้าไปภายใน ทิ้งเมืองที่รกร้างว่างเปล่า อากาศหนาวเย็นและทรุดโทรมลงด้วยความเจ็บป่วย Grande Armée ของเขาถูกบังคับให้ต้องหลบหนีไปอย่างยาวนานและเจ็บปวดตลอดช่วงฤดูหนาวที่หนาวเหน็บของรัสเซีย
ในปี ค.ศ. 1813 แนวร่วมที่หกเอาชนะกองกำลังของเขาที่เมืองไลพ์ซิก และในปีต่อมา กองกำลังผสมบุกฝรั่งเศส บีบให้นโปเลียนสละราชสมบัติและทำให้เขาต้องลี้ภัยอยู่ที่เกาะเอลบา อย่างไรก็ตาม ไม่ถึงหนึ่งปีต่อมา นโปเลียนก็หนีเอลบามาได้ หลังจากการหลบหนีของเขา กองทัพถูกส่งโดยพระเจ้าหลุยส์ที่ 18 เพื่อจับกุมนโปเลียน แต่นโปเลียนสามารถโยกย้ายกองทัพเก่าของเขา และพวกเขาก็เข้าร่วมกับนโปเลียนอย่างมาก เมื่อกลับมายังปารีส พระเจ้าหลุยส์ที่ 18 ทรงหนีไปและนโปเลียนก็ฟื้นคืนอำนาจ เกือบจะในทันที ประเทศในยุโรปแปดประเทศได้เข้าร่วมกองกำลังต่อต้านเขาเพื่อสร้างกองทัพพันธมิตรที่นำโดยดยุคแห่งเวลลิงตัน. ที่วอเตอร์ลูในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1815 ดยุคแห่งเวลลิงตันตัดสินใจหันหลังกลับและต่อสู้กับนโปเลียน การต่อสู้ของวอเตอร์ลูเป็นเรื่องใกล้ตัว โดยผลลัพธ์ไม่แน่นอนในขั้นตอนเดียว แต่การมาถึงของกองทัพปรัสเซียนช่วยให้เกิดการสู้รบกับฝรั่งเศส และในที่สุดนโปเลียนก็พ่ายแพ้อย่างเด็ดขาดและถูกขับออกจากอำนาจ
นโปเลียนใช้ชีวิตในช่วงหกปีที่ผ่านมาภายใต้การดูแลของอังกฤษบนเกาะเซนต์เฮเลนาซึ่งเขาเสียชีวิต การชันสูตรพลิกศพของเขาสรุปว่าเขาเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งกระเพาะอาหาร แม้ว่า Sten Forshufvud และนักวิทยาศาสตร์คนอื่น ๆ ได้สันนิษฐานว่าเขาถูกวางยาพิษด้วยสารหนู
แม้ว่าเขาจะมีความสามารถทางการทหารและการสร้างอาณาจักร แต่เขาก็ยังตระหนักถึงมุมมองทางจิตวิญญาณในชีวิตมากขึ้น
“อเล็กซานเดอร์ ซีซาร์ ชาร์เลอมาญ และฉันได้ก่อตั้งอาณาจักร แต่เราหยุดการสร้างสรรค์ของอัจฉริยะของเราเกี่ยวกับอะไร? ตามกำลัง. พระเยซูคริสต์ทรงก่อตั้งอาณาจักรของพระองค์ด้วยความรัก และในเวลานี้ผู้ชายหลายล้านคนจะต้องตายเพื่อเขา ”
– นโปเลียน
นโปเลียนได้รับชัยชนะครั้งใหญ่ด้วยกองทัพฝรั่งเศสที่ทันสมัยและดึงกลวิธีของเขามาจากแหล่งต่างๆ แคมเปญของเขาได้รับการศึกษาในสถาบันการทหารทั่วโลก และเขาถือเป็นหนึ่งในผู้บัญชาการที่ยิ่งใหญ่ของประวัติศาสตร์ แม้ว่าฝ่ายตรงข้ามจะมองว่าเป็นเผด็จการ เขาก็จำได้ว่าเขาก่อตั้งประมวลกฎหมายนโปเลียน ซึ่งวางรากฐานการบริหารและตุลาการสำหรับส่วนใหญ่ของยุโรปตะวันตก
ความเห็นเกี่ยวกับชีวิตของนโปเลียน
นโปเลียนเป็นบุคคลขนาดมหึมาของยุโรปในศตวรรษที่สิบเก้า เขามีความเชื่อมั่นอย่างแน่วแน่ในโชคชะตาของเขาเองและของยุโรป เขาปูทางไปสู่จักรวรรดิยุโรปสมัยใหม่ที่น่าประทับใจมาก ในการทำเช่นนั้น เขาได้กวาดล้างระบบศักดินาเก่าและขนบธรรมเนียมของยุโรปไปมาก นโปเลียนช่วยนำเข้าสู่ยุคใหม่ของการเมืองยุโรป เขาได้กำหนดระเบียบวินัยของนโปเลียนว่าด้วยความอดทนทางศาสนา ค่านิยมที่มีเหตุผล และระดับของลัทธิเสรีนิยม กระนั้น เขาเป็นคนที่มีความขัดแย้ง: ความทะเยอทะยานที่เปลือยเปล่าของเขานำไปสู่สงครามที่มีค่าใช้จ่ายสูง โดยมีผู้เสียชีวิต 6 ล้านคนทั่วยุโรป เสรีนิยมและความอดทนของเขาถูกกำหนดด้วยประสิทธิภาพที่โหดเหี้ยมและการพิชิตดินแดนต่างประเทศ Sri Aurobindoได้สรุปความขัดแย้งของนโปเลียนในเวลาต่อมาโดยกล่าวว่า “นโปเลียนเป็นผู้พิทักษ์ประชาธิปไตยแบบเผด็จการ”
ในที่สุด ความทะเยอทะยานของเขาขยายไปถึงความสามารถของเขา นำไปสู่ความอัปยศอดสูในฤดูหนาวอันแสนสาหัสของรัสเซีย และต่อมากับอังกฤษที่วอเตอร์ลู
ดยุคแห่งเวลลิงตัน , ผู้บัญชาการทหารอังกฤษที่วอเตอร์ถูกถามว่าใครเขาคิดว่าเป็นนายพลที่ดีที่สุดของเวลาทั้งหมด คำตอบของเวลลิงตันเผยให้เห็นถึงการยกย่องนโปเลียนอย่างไม่ลดละ
“ในยุคนี้ ในอดีต ยุคใด นโปเลียน!
ความเห็นเกี่ยวกับชีวิตของนโปเลียน
นโปเลียนเป็นบุคคลขนาดมหึมาของยุโรปในศตวรรษที่สิบเก้า เขามีความเชื่อมั่นอย่างแน่วแน่ในโชคชะตาของเขาเองและของยุโรป เขาปูทางไปสู่จักรวรรดิยุโรปสมัยใหม่ที่น่าประทับใจมาก ในการทำเช่นนั้น เขาได้กวาดล้างระบบศักดินาเก่าและขนบธรรมเนียมของยุโรปไปมาก นโปเลียนช่วยนำเข้าสู่ยุคใหม่ของการเมืองยุโรป เขาได้กำหนดระเบียบวินัยของนโปเลียนว่าด้วยความอดทนทางศาสนา ค่านิยมที่มีเหตุผล และระดับของลัทธิเสรีนิยม กระนั้น เขาเป็นคนที่มีความขัดแย้ง: ความทะเยอทะยานที่เปลือยเปล่าของเขานำไปสู่สงครามที่มีค่าใช้จ่ายสูง โดยมีผู้เสียชีวิต 6 ล้านคนทั่วยุโรป เสรีนิยมและความอดทนของเขาถูกกำหนดด้วยประสิทธิภาพที่โหดเหี้ยมและการพิชิตดินแดนต่างประเทศ Sri Aurobindoได้สรุปความขัดแย้งของนโปเลียนในเวลาต่อมาโดยกล่าวว่า “นโปเลียนเป็นผู้พิทักษ์ประชาธิปไตยแบบเผด็จการ”
ในที่สุด ความทะเยอทะยานของเขาขยายไปถึงความสามารถของเขา นำไปสู่ความอัปยศอดสูในฤดูหนาวอันแสนสาหัสของรัสเซีย และต่อมากับอังกฤษที่วอเตอร์ลู
ดยุคแห่งเวลลิงตัน , ผู้บัญชาการทหารอังกฤษที่วอเตอร์ถูกถามว่าใครเขาคิดว่าเป็นนายพลที่ดีที่สุดของเวลาทั้งหมด คำตอบของเวลลิงตันเผยให้เห็นถึงการยกย่องนโปเลียนอย่างไม่ลดละ
“ในยุคนี้ ในอดีต ยุคใด นโปเลียน!
เมื่อตอนเป็นเด็ก นโปเลียนเข้าเรียนที่โรงเรียนในฝรั่งเศสแผ่นดินใหญ่ ซึ่งเขาได้เรียนรู้ภาษาฝรั่งเศส และสำเร็จการศึกษาจากสถาบันการทหารฝรั่งเศสในปี พ.ศ. 2328 จากนั้นเขาก็กลายเป็นผู้หมวดที่สองในกองทหารปืนใหญ่ของกองทัพฝรั่งเศส การปฏิวัติฝรั่งเศสเริ่มขึ้นในปี ค.ศ. 1789 และภายในสามปีนักปฏิวัติได้โค่นล้มสถาบันกษัตริย์และประกาศเป็นสาธารณรัฐฝรั่งเศส ในช่วงปีแรกๆ ของการปฏิวัติ นโปเลียนส่วนใหญ่ต้องลาออกจากกองทัพและบ้านเกิดในคอร์ซิกา ซึ่งเขาได้เข้าร่วมกับกลุ่มจาคอบบินส์ ซึ่งเป็นกลุ่มการเมืองที่สนับสนุนประชาธิปไตย ในปี ค.ศ. 1793 หลังจากการปะทะกับผู้ว่าการคอร์ซิกาผู้รักชาติ Pasquale Paoli (ค.ศ. 1725-1807) ครอบครัวโบนาปาร์ตได้หนีเกาะบ้านเกิดของตนไปยังแผ่นดินใหญ่ของฝรั่งเศส ซึ่งนโปเลียนกลับไปรับราชการทหาร
ในฝรั่งเศส นโปเลียนมีความสัมพันธ์กับออกุสติน โรบสเปียร์ (ค.ศ. 1763-1794) น้องชายของผู้นำการปฏิวัติมักซีมีเลียนโรบสเปียร์ (ค.ศ. 1758-1794) ยาโคบินซึ่งเป็นกำลังสำคัญเบื้องหลังรัชกาลแห่งความหวาดกลัว (พ.ศ. 2336-2537) ซึ่งเป็นช่วงเวลาแห่งความรุนแรง ต่อต้านศัตรูของการปฏิวัติ ในช่วงเวลานี้ นโปเลียนได้รับการเลื่อนยศเป็นนายพลจัตวาในกองทัพ อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ Robespierre ตกจากอำนาจและถูกกิโยติน (ร่วมกับออกัสติน) ในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2337 นโปเลียนก็ถูกกักบริเวณในบ้านชั่วครู่เนื่องจากความสัมพันธ์กับพี่น้อง
ในปี ค.ศ. 1795 นโปเลียนได้ช่วยปราบปรามการจลาจลต่อต้านรัฐบาลปฏิวัติในปารีสและได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้เป็นพลตรี
การขึ้นสู่อำนาจของนโปเลียน
ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2335 รัฐบาลปฏิวัติของฝรั่งเศสได้มีส่วนร่วมในความขัดแย้งทางทหารกับประเทศต่างๆ ในยุโรป ในปี ค.ศ. 1796 นโปเลียนได้บัญชาการกองทัพฝรั่งเศสที่เอาชนะกองทัพที่ใหญ่กว่าของออสเตรีย ซึ่งเป็นหนึ่งในคู่แข่งหลักของประเทศของเขา ในการสู้รบต่อเนื่องในอิตาลี ในปี ค.ศ. 1797 ฝรั่งเศสและออสเตรียได้ลงนามในสนธิสัญญากัมโป ฟอร์มิโอ ส่งผลให้ฝรั่งเศสได้ดินแดนเพิ่ม
ในปีถัดมา The Directory ซึ่งเป็นกลุ่มห้าคนที่ปกครองฝรั่งเศสตั้งแต่ปี ค.ศ. 1795 เสนอให้นโปเลียนเป็นผู้นำการรุกรานอังกฤษ นโปเลียนระบุว่ากองทัพเรือของฝรั่งเศสยังไม่พร้อมที่จะต่อสู้กับกองทัพเรืออังกฤษที่เหนือกว่า เขากลับเสนอให้บุกอียิปต์เพื่อพยายามล้างเส้นทางการค้าของอังกฤษกับอินเดีย กองทหารของนโปเลียนได้รับชัยชนะจากผู้ปกครองทหารของอียิปต์คือ Mamluks ที่ยุทธการปิรามิดในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2341; อย่างไรก็ตามในไม่ช้า กองกำลังของเขาติดอยู่หลังจากที่กองเรือของเขาเกือบถูกทำลายโดยอังกฤษที่ยุทธการแม่น้ำไนล์ในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2341 ในช่วงต้นปี พ.ศ. 2342 กองทัพของนโปเลียนได้บุกโจมตีจักรวรรดิออตโตมัน -ปกครองซีเรียซึ่งจบลงด้วยการล้อมที่ล้มเหลว ของเอเคอร์ตั้งอยู่ในยุคปัจจุบันอิสราเอล . ฤดูร้อนปีนั้น ด้วยสถานการณ์ทางการเมืองในฝรั่งเศสที่มีความไม่แน่นอน นโปเลียนผู้ทะเยอทะยานและมีไหวพริบจึงเลือกที่จะละทิ้งกองทัพของเขาในอียิปต์และกลับไปฝรั่งเศส
รัฐประหาร 18 บรูไมร์
ในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1799 ในเหตุการณ์ที่เรียกว่ารัฐประหาร 18 Brumaire นโปเลียนเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มที่ประสบความสำเร็จในการล้มล้าง French Directory
ไดเรกทอรีถูกแทนที่ด้วยสถานกงสุลสามสมาชิก และนโปเลียน 5’7″ กลายเป็นกงสุลคนแรก ทำให้เขาเป็นผู้นำทางการเมืองของฝรั่งเศส ในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1800 ที่ยุทธการที่มาเรนโก กองกำลังของนโปเลียนเอาชนะหนึ่งในศัตรูตลอดกาลของฝรั่งเศส ออสเตรีย และขับไล่พวกเขาออกจากอิตาลีชัยชนะช่วยให้นโปเลียนยึดอำนาจของนโปเลียนเป็นกงสุลคนแรก นอกจากนี้ ด้วยสนธิสัญญาอาเมียงในปี 1802 ชาวอังกฤษผู้อ่อนล้าจากสงครามตกลงที่จะสงบศึกกับฝรั่งเศส
นโปเลียนทำงานเพื่อฟื้นฟูเสถียรภาพให้กับฝรั่งเศสหลังการปฏิวัติ เขารวมศูนย์รัฐบาล ริเริ่มการปฏิรูปในด้านต่างๆ เช่น การธนาคารและการศึกษา สนับสนุนวิทยาศาสตร์และศิลปะ และพยายามที่จะปรับปรุงความสัมพันธ์ระหว่างระบอบการปกครองของเขากับสมเด็จพระสันตะปาปา (ซึ่งเป็นตัวแทนของศาสนาหลักของฝรั่งเศส นิกายโรมันคาทอลิก) ซึ่งได้รับความเดือดร้อนระหว่างการปฏิวัติ ความสำเร็จที่สำคัญที่สุดอย่างหนึ่งของเขาคือประมวลกฎหมายนโปเลียนซึ่งปรับปรุงระบบกฎหมายของฝรั่งเศสและยังคงเป็นรากฐานของกฎหมายแพ่งของฝรั่งเศสมาจนถึงทุกวันนี้
ในปี 1802 การแก้ไขรัฐธรรมนูญทำให้นโปเลียนกงสุลคนแรกในชีวิต อีกสองปีต่อมาในปี 1804 เขาได้สวมมงกุฎตัวเองเป็นจักรพรรดิแห่งฝรั่งเศสในพิธีอันหรูหราที่มหาวิหารน็อทร์-ดามในปารีส
การแต่งงานและลูกของนโปเลียน
ในปี ค.ศ. 1796 นโปเลียนแต่งงานกับโจเซฟีน เดอ โบฮาร์เนส์ (ค.ศ. 1763-1814) แม่หม้ายที่มีสไตล์ซึ่งมีอายุมากกว่าเขาหกขวบซึ่งมีลูกวัยรุ่นสองคน มากกว่าหนึ่งทศวรรษต่อมา ในปี พ.ศ. 2352 หลังจากที่นโปเลียนไม่มีบุตรของตนเองกับจักรพรรดินีโจเซฟีน เขาได้เพิกถอนการสมรสเพื่อที่เขาจะได้หาภรรยาใหม่และสร้างทายาท ในปี พ.ศ. 2353 พระองค์ทรงอภิเษกสมรสกับมารี หลุยส์ (พ.ศ. 2391-1847) ธิดาของจักรพรรดิแห่งออสเตรีย ในปีต่อมา เธอให้กำเนิดบุตรชายของพวกเขา นโปเลียน ฟรองซัว โจเซฟ ชาร์ลส์ โบนาปาร์ต (ค.ศ. 1811-1832) ซึ่งกลายเป็นที่รู้จักในนามนโปเลียนที่ 2 และได้รับตำแหน่งกษัตริย์แห่งกรุงโรม นอกจากลูกชายของเขากับมารี หลุยส์ นโปเลียนยังมีลูกนอกสมรสอีกหลายคน
รัชสมัยของนโปเลียนที่ 1
ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1803 ถึง ค.ศ. 1815 ฝรั่งเศสเข้าร่วมในสงครามนโปเลียน ซึ่งเป็นความขัดแย้งครั้งสำคัญกับกลุ่มพันธมิตรต่างๆ ของประเทศในยุโรป ใน 1803 ส่วนหนึ่งเป็นวิธีการที่จะเพิ่มเงินทุนสำหรับสงครามในอนาคตนโปเลียนที่ขายของฝรั่งเศสหลุยเซียดินแดนในทวีปอเมริกาเหนือจะเพิ่งเป็นอิสระสหรัฐอเมริกา $ 15 ล้านบาทรายการที่ต่อมากลายเป็นที่รู้จักในฐานะที่ซื้อลุยเซียนา
ในเดือนตุลาคม 1805 อังกฤษเช็ดออกเรือเดินสมุทรของนโปเลียนที่การต่อสู้ของ Trafalgar อย่างไรก็ตาม ในเดือนธันวาคมของปีเดียวกันนั้น นโปเลียนประสบความสำเร็จในสิ่งที่ถือว่าเป็นหนึ่งในชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาในยุทธการเอาสเตอร์ลิตซ์ ซึ่งกองทัพของเขาเอาชนะออสเตรียและรัสเซียได้ ชัยชนะส่งผลให้เกิดการสลายตัวของจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์และการสร้างสมาพันธ์แห่งแม่น้ำไรน์
