เบลีย์ ไวท์ Bailey White
เบลีย์ ไวท์ Bailey White
เบลีย์ ไวท์ ได้รับความนิยมในการอ่านเรียงความสีท้องถิ่นของเธอทางวิทยุสาธารณะแห่งชาติเป็นครั้งแรก น้ำเสียงที่หนักแน่นและโดดเด่นของเธอ และพรสวรรค์ของเธอในการแสดงภาพคนนอกรีตและสถานการณ์ที่ไม่ปกติด้วยไหวพริบที่ต่อต้านตนเองอย่างอ่อนโยนทำให้เธอได้รับการติดตามในระดับชาติ White ได้ตีพิมพ์คอลเลกชั่นเรียงความสองชุด ( Mama Makes Up Her Mind and Sleeping at the Starlite Hotel ) และนวนิยายหนึ่งเล่ม ( ค่อนข้างปีสำหรับลูกพลัม ) และผลงานของเธอก็ปรากฏอยู่ในวารสารหลายฉบับเช่นกัน เรื่องราวด้วยวาจาและการเขียนของเธอทำให้เกิดภาพที่สดใสของชีวิตในจอร์เจียตอนใต้
สีขาวที่เกิดในปี 1950 ในโทมัส ทั้งพ่อและแม่ของเธอมีอิทธิพลต่องานเขียนของเธอ Robb White พ่อของเธอ นักเขียนเรื่องเด็กและบทภาพยนตร์ทิ้งครอบครัวให้ไปอาศัยและทำงานในแคลิฟอร์เนียตั้งแต่ยังเด็ก อย่างไรก็ตาม เธอแบ่งปันความรักในคำพูดของเขา และเริ่มเขียนตั้งแต่ยังเป็นวัยรุ่น โรซาลี แม่ของเธอได้รับการเลี้ยงดูในฟาร์มแห่งหนึ่งในเมืองโธมัสวิลล์ ไวท์ได้ชื่นชมสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติและผู้คนที่พึ่งพาสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติเพื่อความผาสุกของพวกเขา ทั้งสองมีบทบาทสำคัญในการเขียนของเธอ
หลังจากจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยแห่งรัฐฟลอริดา ไวท์ก็กลับมาที่โทมัสวิลล์ เธอสอนโรงเรียนประถมมานานกว่ายี่สิบปี อุทิศตนให้กับเด็ก ๆ ในห้องเรียนระหว่างชั่วโมงทำงานและการเขียนของเธอในยามว่าง เธอพัฒนาบุคลิกแบบชาวบ้านที่สังเกตชาวเมืองในท้องถิ่นและรายงานเกี่ยวกับกิจกรรม ความคิดเห็น และการสนทนาของพวกเขาในบทความของเธอ ซึ่งเธออ่านหลายเรื่องในทุกเรื่องที่ถือว่าเป็นวิทยุสาธารณะแห่งชาติ ในฐานะผู้บรรยาย White ฟังดูเหมือนอะไรก็ได้ยกเว้นครูประถมขี้อายที่เขียนบทนี้จริงๆ
เรียงความแบบปากเปล่าซึ่งอิงตามความจริงและแต่งแต้มด้วยภาษาถิ่นและบทสนทนาในพื้นที่ ดึงดูดให้สาธารณชนฟังอย่างกระตือรือร้น เป็นผลให้ผู้จัดพิมพ์ Addison-Wesley รวบรวมบทความภายใต้ชื่อMama Makes Up Her Mind และอันตรายอื่น ๆ ของ Southern Livingและตีพิมพ์เล่มนี้ในปี 1993 ในปี 1995 คอลเลกชันที่สองคือSleeping at the Starlite Motel and Other Adventures on the Way Back โฮมตามมา. ด้วยหนังสือเหล่านี้ White ดึงดูดผู้อ่านที่ชื่นชม
ในหนังสือเล่มต่อไปของเธอ— หนึ่งปีสำหรับลูกพลัม ,จัดพิมพ์โดย Alfred A. Knopf ในปี 1998—White กลายเป็นนิยาย เธออธิบายเหตุผลของเธอในการเปลี่ยนแปลงแนวเพลง: “ฉันชอบความคิดที่จะเริ่มต้นด้วยอะไรก็ได้…และมีอิสระที่จะปล่อยให้เรื่องราวแผ่ออกมาจากที่นั่น” นวนิยายเรื่องนี้มีพล็อตเรื่องหลวมซึ่งรวบรวมโดยตัวละครโรเจอร์ นักพยาธิวิทยาพืชที่ดึงดูดความสนใจและความสนใจของผู้หญิงในเมือง ความรักของเขากับ Della ศิลปินนก ให้หัวข้อสนทนาที่น่าตื่นเต้นสำหรับชุมชน นวนิยายเป็นตอนซึ่งมีตัวละครและบทสนทนาที่สดใสเหมือนกันในเรียงความของนักเขียน ทำให้ผู้อ่านได้มองชีวิตทางตอนใต้ของจอร์เจียไปอีกแบบหนึ่ง
ในปีพ.ศ. 2542 ไวท์ได้พักจากตำแหน่งการสอนเพื่ออุทิศตนให้กับอาชีพการเขียนของเธอเต็มเวลาจากบ้านของครอบครัวในโทมัสวิลล์ เธอรักษาความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกับมรดกทางตอนใต้ของจอร์เจีย และแบ่งปันความเฉลียวฉลาดและภูมิปัญญาทางตอนใต้ของเธอในการนำเสนอด้วยวาจาและในงานเขียนของเธอ White ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นGeorgia Writers Hall of Fameในปี 2008
เบลีย์ ไวท์ นักเขียนของโทมัสวิลล์ ได้แนะนำชาวอเมริกันหลายล้านคนให้รู้จักด้านที่ใกล้ชิดของจอร์เจียซึ่งซ่อนตัวจากสะพานลอยที่มุ่งสู่แอตแลนต้าและการจราจรที่คับคั่งบนทางหลวงระหว่างรัฐ I-75 และ I-95 ผ่านคำอธิบายของเธอสำหรับ “ทุกสิ่งที่พิจารณาแล้ว” ของวิทยุสาธารณะแห่งชาติ ทว่าไวท์บอกว่าเธอไม่คิดว่าตัวเองเป็นนักเล่าเรื่อง แต่เป็นนักเขียนที่บังเอิญไปออกรายการวิทยุ และเป็นงานเขียนของเธอ ซึ่งจนถึงปัจจุบันประกอบด้วยการรวบรวมเรื่องราวและนวนิยายขายดี 2 เรื่องซึ่งนำเสนอแก่ผู้อ่านของเธอ มากที่สุดคือบ้านตลอดชีวิตของไวท์บนเส้นทางฟลอริดา ครึ่งชั่วโมงทางเหนือของแทลลาแฮสซี
June Bailey White อาศัยอยู่เกือบทั้งชีวิตใน Grady County, Georgia ซึ่งเธอเกิดเป็นลูกสาวคนสุดท้องของ Robb White นักเขียนนวนิยายที่ย้ายไปฮอลลีวูดเพื่อเขียนบทภาพยนตร์และโทรทัศน์ B และ Rosalie Mason เกษตรกรผู้น่าเกรงขาม เลี้ยงดูไวท์และใช้ชีวิตร่วมกับเธอในบ้านที่เธอสร้างขึ้นเอง หลังจากที่เธอจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยแห่งรัฐฟลอริดาในปี 1973 ด้วยปริญญาด้านการศึกษา ไวท์ได้สอนนักเรียนระดับประถมต้นที่โรงเรียนประถมศึกษา ER Jerger ของ Thomasville และในเวลาว่างของเธอได้เขียนภาพร่างสั้นๆ ให้กับนิตยสารอย่าง Smithsonian
ในปีพ.ศ. 2533 ไวท์ได้ติดต่อกับแดเนียล พิงค์วอเตอร์ ผู้สนับสนุนเอ็นพีอาร์เกี่ยวกับนวนิยายสำหรับเด็กของเขาเอง ซึ่งเธอเคยใช้ในชั้นเรียนประถมศึกษาของเธอ และเขาสนับสนุนให้เธอส่งเทปบันทึกการอ่านเรื่องราวของเธอบางส่วน ไม่นานหลังจาก “All Things About” ออกอากาศคำวิจารณ์ของไวท์เป็นครั้งแรก ซึ่งเธอพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือที่โดดเด่น ซึ่งหลายคนคิดว่าเป็นผู้บรรยายสูงอายุที่เล่นโวหาร เธอได้กลายเป็นหนึ่งในผู้ให้การสนับสนุนเครือข่ายวิทยุที่ได้รับความนิยมมากที่สุด
ความนิยมทางวิทยุของไวท์นำไปสู่การตีพิมพ์บทความในนิตยสารและเรียงความเสียงสองชุด และในปี 2541 เธอได้ตีพิมพ์นวนิยายเรื่องแรกของเธอชื่อ ” ปีแห่งพลัม ” ซึ่งเป็นเรื่องตลกที่เล่าผ่านชีวิตที่เกี่ยวพันกันของตัวละครในเมืองเล็กๆ ทางตอนใต้ของจอร์เจีย นักวิจารณ์หนังสือของWashington Postกล่าวถึงงานเขียนชุดแรกของ White (ปี 1993 Mama Makes Up Her Mind และอันตรายอื่น ๆ ของ Southern Living ) “เช่นเดียวกับ Truman Capote ที่ดีที่สุดของเขา White นำความรู้สึกอ่อนไหวอย่างมากต่อตัวละครที่อาศัยอยู่ในชีวิตของเธอ .”
ในนวนิยายของเธอและเรื่องราวที่ยาวกว่าที่มีอยู่ในคอลเลกชั่นทั้งสองของเธอ Mama and Sleeping at the Starlite Motel และการผจญภัยอื่นๆ ระหว่างทางกลับบ้าน (1995) White ขยายและเพิ่มคุณค่าให้กับภูมิประเทศทางตอนใต้ของจอร์เจียที่เธอร่างขึ้นในห้านาทีหรือ – ส่วนที่น้อยลงสำหรับ NPR แสดงถึงครอบครัว Thomasville และเพื่อนบ้านของเธอด้วยความรู้สึกอ่อนไหวที่ลึกล้ำอย่างน่าทึ่ง
แอนโธนี่ ทรอลโลป นักประพันธ์ชาววิคตอเรียนเป็นนักเขียนไวต์ที่มักพูดในทางที่ดี และด้วยเหตุนี้การยกย่องของนักเขียนเฮนรี เจมส์ที่มีต่อโทรลโลพีจึงอาจบรรยายถึงงานเขียนของเบลีย์ ไวท์ได้เช่นกัน เจมส์กล่าวว่าเรื่องราวของ Trollope เข้าใจ “ความซาบซึ้งในความปกติ” และพวกเขา “สัมผัสทุกสิ่งในชีวิตประจำวันและทันทีเช่นเดียวกับที่เห็นพวกเขาสัมผัสพวกเขาด้วยวิธีที่เรียบง่ายตรงไปตรงมาและเป็นประโยชน์ด้วยความเศร้าความยินดีของพวกเขา เสน่ห์ ความขบขัน ความหมายที่ชัดเจนและวัดผลได้ทั้งหมด”
เนื่องด้วยพวกเขามักมีความสัมพันธ์ที่ตลกขบขันกับอีกฝ่ายหนึ่ง ทั้งสภาพอากาศ และพืชพรรณและสัตว์ป่าในเซาท์จอร์เจียอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่เธออธิบายด้วยความเรียบง่ายที่หลอกลวงและชัดเจนราวกับผลึกแก้ว ตัวละครของไวต์มักจะยังคงอยู่ในความประทับใจของผู้อ่านเช่นใยแมงมุมที่วาววับมากมาย คุดสุ เถาวัลย์และมุ้งลวดที่ระเบียง ผสมผสานกับความใจเย็นเป็นประกายในสภาพอากาศที่ราบชายฝั่งทะเลที่อากาศในฤดูร้อนเป็น “การผสมผสานระหว่างความร้อน ความชื้น และสีเขียว” และ “พืชพรรณไม่รู้จักที่ของมัน”
เกษียณจากการสอนและอุทิศเวลาให้กับการเขียนและการทำสวน โดยทั่วไปแล้ว White ได้จำกัดการมีส่วนร่วมทางวิทยุของเธอในการบอกเล่าเรื่องราวในวันขอบคุณพระเจ้าสำหรับผู้ชมของ NPR ในปี 2008 White ได้ตีพิมพ์การรวบรวมสิ่งเหล่านี้Nothing with Strings: NPR’s Beloved Holiday Stories
ความสำเร็จของสีขาว ได้แก่มิตรภาพของนักเขียนภาคใต้ที่ได้รับรางวัลสำหรับสารคดีที่ดีที่สุดและในปี 2005 มาม่าทำให้ Up ใจของเธอถูกนำมาดัดแปลงสำหรับละครจากละคร Stone Mountain สถานีศิลปะและหนังสือเล่มนี้ได้รับเลือกให้จอร์เจียศูนย์หนังสือ “25 อันดับสุดยอดการอ่าน ของวรรณคดีจอร์เจีย หนังสือของไวท์ได้รับการแปลเป็นภาษาเยอรมันและภาษาญี่ปุ่น
Bailey White เกิดในปี 1950 ที่เมือง Thomasville รัฐจอร์เจีย เธอยังคงอาศัยอยู่ในบ้านหลังเดียวกันกับที่เธอเติบโตขึ้นมาบนผืนป่าสนใบยาวผืนใหญ่ผืนหนึ่ง Robb White พ่อของเธอเป็นนักเขียนนวนิยายและต่อมาเป็นนักเขียนบทโทรทัศน์และภาพยนตร์ โรซาลี ไวท์ แม่ของเธอเป็นชาวนา และทำงานเป็นเวลาหลายปีในตำแหน่งผู้อำนวยการบริหารสภากาชาดท้องถิ่น มีพี่ชาย 1 คน เป็นช่างไม้และช่างต่อเรือ และมีน้องสาว 1 คน เป็นข้าราชการ White สำเร็จการศึกษาจาก Florida State University ในปี 1973 และได้พักการเรียนในชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 เพื่อเรียนต่อด้านการเขียนแบบเต็มเวลา เธอเป็นผู้เขียนเรื่อง Sleeping at the Starlite Motel มาม่าตัดสินใจแล้ว และอีกหนึ่งปีสำหรับพลัม
June Bailey White เกิดที่ Thomasville รัฐจอร์เจีย 31 พฤษภาคม 1950 เธอเป็นลูกสาวของRobb Whiteซึ่งเป็นนักเขียนนิยายและ Rosalie White (née’ Mason) เกษตรกร สีขาวเติบโตขึ้นมากับแม่ของเธอในจอร์เจียขณะที่พ่อของเธออาศัยอยู่และเขียนในฮอลลีวู้ด แม่ของเธอและความเบี้ยวของจอร์เจียใต้ของเธอเป็นศูนย์กลางของงานเขียนของเธอ แม่ของเธอเสียชีวิตในปี 2537
หลังจากจบการศึกษาจาก Florida State University ในปี 1973 White ได้ย้ายไปแคลิฟอร์เนียซึ่งเธอได้แต่งงานกับเพื่อนสนิทของพ่อของเธอ หลังจาก 11 ปีของการแต่งงาน เธอกลับมาที่จอร์เจียซึ่งเธอสอน เป็นเวลากว่ายี่สิบปีที่โรงเรียนที่เธอเข้าเรียนเมื่อตอนเป็นเด็กผู้หญิง เพื่อนของเธอแดเนียล พิงค์วอเตอร์ เกลี้ยกล่อมให้เธอส่งข้อคิดเห็นไปยังเอ็นพีอาร์ เสียงที่ไพเราะและพรสวรรค์ของเธอในการแสดงบุคลิกที่ไม่ธรรมดาของผู้คนในชนบททางใต้ด้วยไหวพริบที่อ่อนโยนได้รับความนิยมอย่างมากจากผู้ชม NPR ของเธอ ในปี 2542 เธอออกจากการสอนเพื่อให้มีสมาธิกับงานเขียนของเธอ
White ได้ตีพิมพ์หนังสือสี่เล่ม: Mama Makes Up Her Mind ; นอนที่ Starlite Motel ; หนึ่งปีสำหรับลูกพลัม ; และในปี 2008 ไม่มีอะไรกับสตริง
ในฐานะผู้สำเร็จการศึกษาด้านวิศวกรรมระบบอุตสาหกรรมและการจัดการจากมหาวิทยาลัยเวสต์เวอร์จิเนีย ฉันมักจะมองหาวิธีที่จะท้าทายตัวเองและวิธีที่จะขยายความรู้และความเข้าใจในสาขาวิชาที่ฉันต้องการ ด้วยความเป็นผู้นำเพียงเล็กน้อย ฉันมุ่งมั่นที่จะเป็นผู้นำไม่ว่าอาชีพการงานของฉันจะพาฉันไปที่ใด หลังจากเข้าร่วมการฝึกงานสองครั้งที่ต่างกัน ฉันก็สามารถเพิ่มประสบการณ์และเสริมความแข็งแกร่งให้กับทักษะทางวิชาชีพและด้านซอฟท์แวร์ของฉันได้ ฉันเคยมีส่วนร่วมกับองค์กรในมหาวิทยาลัยหลายแห่งของ West Virginia University ที่ฉันใส่ใจจริงๆ และฉันก็พยายามอย่างเต็มที่เพื่อตอบแทนชุมชนที่ให้อะไรกับฉันมากมาย ฉันเป็นนักเรียนที่กระตือรือร้นและขยันขันแข็งที่กำลังมองหาโอกาสที่จะพาฉันออกจากเขตสบาย ๆ เพื่อสร้างฉันให้ไม่ใช่แค่พนักงานที่ดีขึ้นเท่านั้น แต่ยังเป็นคนที่ดีขึ้นอีกด้วย
ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของมหาวิทยาลัยจอร์เจีย ‘s ปีเฉลิมฉลองพันปี 2000, ห้องสมุดมหาวิทยาลัยที่จัดตั้งขึ้นจอร์เจียนักเขียนหอเกียรติยศ-โปรแกรมรางวัลของประชาชนและอินเทอร์เน็ตนิทรรศการถาวรเคารพนักเขียนที่มีอิทธิพลมากที่สุดของจอร์เจีย
NS ภารกิจของหอเกียรติยศนักเขียนแห่งจอร์เจียคือ “เพื่อยกย่องนักเขียนชาวจอร์เจียทั้งในอดีตและปัจจุบัน ซึ่งผลงานดังกล่าวสะท้อนถึงลักษณะของรัฐ—ที่ดินและประชาชน แม้ว่าจะมีโครงการมอบรางวัลสองสามรายการในรัฐที่จดจำหนังสือบางเล่ม Georgia Writers Hall of Fame เป็นคนแรกที่ให้เกียรตินักเขียนชาวจอร์เจียสำหรับการมีส่วนร่วมโดยรวมในวัฒนธรรมของเรา “
