ห่วงของดาววันเสาร์
ห่วงของดาววันเสาร์ คือระบบระเบียบ ที่ด้านข้างมากที่สุด ของ กลุ่ม ใด ๆ ใน ระบบสุริยะ ลู่ขนาดเล็กจำนวนนับไม่มีขนาด ตั้งแต่ ไมโครเรียง ถึง ไมโครเมตร ซึ่ง วงโคจร ประมาณ ดาววัน กากของทำจากน้ำแข็งทั้งหมดโดยมีส่วนผสมของ วัตถุดิบที่เป็นหิน ยังไม่มีความเห็นเป็นเอกฉันท์เกี่ยวกับการมาก่อนตัวของพวกเขาแบบจำลองทางเดินจะระบุว่าน่าจะมีขึ้นในช่วงต้นประวัติศาสตร์ของระบบสุริยะ แต่ข้อมูลใหม่จาก แค สสินี ชี้ให้เห็นว่าพวกมันมาตัวร้อนช้า
การสั่นจากเสียงจะเพิ่มขึ้นของดาววัน ความสว่าง ไม่สามารถมองเห็นได้จากโลกด้วย การมองเห็นโดยไม่ได้รับความช่วยเหลือ ในปี 1610 ปีหลังที่ กาลิเลโบกาลิอี คอกล้องระยะ ไปบนฟ้าเขาเป็นคนแรกที่ยาก เห็นท่าของดาวแม เขาว่าเขาจะมองไม่เห็นมันได้ดีพอที่จะย่อยที่แท้จริงของพวกมันได้ ในปี 1655 Christiaan Huygens เป็นคนแรกที่อธิบายว่ามันเป็นเงาที่ล้อมรอบดาววันที่ว่าวของดาวล่องเล็ก ๆ หลายชุดสามารถไปถึง ปิแอร์ – มอนมอน ลาปลาซ ถึงช่องว่างที่แน่นอนจะมีน้อย – การกระทำที่คิดว่าเป็นรูปวงแหวนเป็น ถูกต้องรวมแสง ที่มี คิว โลคัล maxima และ minima ในความปลอดภัยและความสว่างบนขนาดของรางรถไฟมีพื้นที่ว่างมาก
วงจรมีช่องว่างที่ความปลอดภัยของการลดลงอย่างรุนแรง: ดวงจันทร์ที่รู้จักสองดวงเปิดอยู่และ อื่น ๆ อีกมากมายที่ตำแหน่งของการสั่นของวงโคจร ที่ทราบว่าสั่นไหว พร้อมกับดวงจันทร์ ของดาววัน ช่องว่างอื่น ๆ ยังไม่สามารถอธิบายได้ในทางกลับกัน การทำให้ซิบของเรโซแนนซ์มีส่วนทำให้แหวนหลายวงสูงชันขึ้นเช่น Titan Ringlet และ G Ring .
ความหลักคือ แหวน Phoebe ซึ่งย้อย ว่ามาจาก Phoebe และเพื่อการเรียนรู้การเดินทางของวงโคจร เฉียนเฉ่าปอง มันกับระระวงโคจรของดาวเส อ ดาววัน มีความเอียงตามแนวแกน 27 แนวโน้มนี้เอียงทำมุม 27 องศากับสายตาที่มองเห็นได้ชัดเจนกว่าซึ่งเป็นการโคจรอยู่เหนือเส้นขอบของดาว
งานของกาลิเลโอ
กาลิโอเล็ต แรกไมค์ในปี 1610
กาลิโปกาลิเลอี เป็นคนแรกที่เห็นความมั่นคงของดาววัน ในปี 1610 โดยใช้กล้องหลังของเขา แต่ไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นเช่นนั้นเขาเขียนถึง Duke of Tuscany ว่า “ดวงดาวหยุดไม่ได้อยู่คนเดียว แต่ไปด้วยสามดวงซึ่งจะต้องพิสูจน์กัน และไม่มีวันประกาศหรือแจ้งความเทียบเคียงโดยเรียงตามแนวเส้นตรงกับ จักรราศี และตรงกลาง (ดาววันเอง) มีขนาดประมาณสามเท่าของขนาดด้านข้าง “เขายังนับว่าเป็น” หู “ของ ดาววันในปี 1612 โลกได้ข้ามผ่านระแคะระคายของวงแหวนและพวกมันก็ทำได้ดีกับกาลิเลโอพูดอย่างประหลาดใจว่า “ฉันไม่รู้ว่าจะพูดอะไรในกรณีที่น่าแปลกใจมากและดูแปลก หมีคุม “เขารำพึงว่า” แซทเทิร์นลู่ลูกของเขาหรือยัง “- ประกาศถึงตำนานของ TitanSaturn ที่กินลูกหลานของเขาเพื่อหาคำของ พวกเขาที่พูดคุยเขารู้สึกสับสนมากขึ้นเมื่อเทียบกับเวทีอีกครั้งในปี 1613
นักวิชาการในช่วงต้น ใช้ แอนนาโปรแกรม เป็นรูป แบบของ โครงการความมุ่งมั่น เพื่อประกาศสิทธิ์ไปสู่การค้นพบใหม่ ๆ ก่อนที่ผลลัพธ์จะพร้อมประกาศกาลิช่องใช้ smaismrmilmepoetaleumibunenugttauiras สำหรับ Altissimum planetam tergeminum observavi (“ฉันเห็นที่อยู่ที่มี รูปแบบสามมิติ “) ในการค้นพบวงแหวนของดาววัน
ระเบียบการทำและการสำรวจ
Robert Hooke ผมเห็นเงา (a และ b) ที่ทั้งโลกและทิ้งทับ กันในภาพวาดดาววันในปี พ.ศ. 1666
ในปี 1657 Christopher Wren เป็นศาสตราจารย์ด้านต่าง ๆ ที่ Gresham College, London เขาได้ทำงานปกติดาวขี่ม้าประมาณปี 1652 โดยมีจุดประสงค์เพื่อเอนเอียงที่คุ้มกันของเขาถูกเขียนขึ้น ใน De corpore saturni ซึ่งเขาเข้ามาใกล้เพื่อบอกว่ามีความเป็นไปได้นกกระจิบไม่แน่ใจว่าบ้าจากอิสระหรือติดอยู่กับมันก่อนที่คุ้มของนกกระจิบจะกระจาย Christiaan Huygens ได้นำ แสดงความสัมพันธ์ดาวดาวหยุดของเขาทันทีที่นกกระจิบบี้ว่านี่เป็นลำดับที่ดีกว่าของเขาเองและ De corpore saturni ก็ไม่เคยโฆษณา
Huygens เป็นคนแรกที่บอกว่าดาวอากาศถูกล้อมรอบด้วย วงจรที่แยกออกจากโลกการใช้กล้องทดสอบแบบหักหาญแสงกำลัง 50 เท่าที่เขาออกแบบขึ้นมาเองเหนือกว่าของกาลิโวฮัยเกนส์เห็นดาวคู่และในปี 1656 เช่นเดียวกับกาลิตีพิมพ์แอนนาเอกสารรม “aaaaaaacccccdeeeeeghiiiiiiillllmmnnnnnnnnooooppqrrstttuuuuuuuu “เมื่อยืนยันการทำของเขาสามปีต่อมาเขาเปิดเผยว่ามันหมายถึง” Annuto cingitur, tenui, plano, nusquam coherente, ad ecliptic ฉัน inclinato “; ที่นั่นคือ “มัน [Saturn] ล้อมรอบด้วยวงแหวนบาง ๆ แบน ๆ ไม่มีการควบคุมทิศทางไปทางสุริยจักรวาล” Robert Hooke เป็นผู้ร้ายของดาวในยุคสมัยก่อนและเห็นการหล่อของเงาบน ห่วง
ในปี 1675 Giovanni Domenico Cassini ระบุว่าวงจรของดาวเดินสายขนาดเล็กหลายวงโดยมีช่องว่างที่ว่างที่ใหญ่ที่สุดในถูกตั้งตั้งค่า Cassini Division การแบ่งนี้เป็นแนวกว้าง 4,800 กม. ระหว่าง วงแหวน และ B Ring
ในปี 1787 Pierre-Simon Laplace ได้รับการตรวจแล้วว่าแหวนจะไม่เสถียรและชี้ให้เห็นว่าวงแหวน เพลงประกอบที่เป็นเกมส์จำนวนมาก
ในปี 1859 James Clerk Maxwell แสดงให้เห็นว่ามั่นคงที่ไม่ยอมทิ้งระยะห่างของสิ่งที่ต่อเนื่องก็จะเช่นกันไม่มั่นคงที่แสดง ว่าคลิปต้องร้องขนาดเล็กจำนวนมากซึ่งรวมวงโคจรรอบดาวอย่างอิสระต่อมา Sofia Kovalevskaya ยังพบว่าของดาวไม่สามารถเป็นรูปผิดได้การศึกษาทางโทรสโกปีของ วงในปี 1895 โดย James Keeler จาก Allegheny Observatory และ Aristarkh Belopolsky จาก Pulkovo Observatory แสดงให้เห็นว่าการตัดของ Maxwell นั้นถูก .
ยานยนต์หุ่นยนต์สี่ตัวเลื่อยวงเดือนของดาววันหยุดใกล้เคียงกับคู่แข่ง การเข้าใกล้ดาวของไพโอเนียร์ 11 มากที่สุดเกิดขึ้นในเดือนพ. ศ. 2522 ที่ระยะ 20,900 กม. ไพโอเนียร์ 11 เป็นผู้เสียในการค้นพบวงแหวน F โดยวิธีที่ใกล้ที่สุดของ Voyager 1 เกิดขึ้นในเดือนพฤศจิกายน 1980 ที่ระยะ 64,200 กม. เครื่องวัดแสงที่ล้มเหลวทำให้ยานโวเอเจอร์ 1 โต๊ะของดาวเดินตามความละเอียดที่วางไว้เดิมภาพจากยานอวกาศให้รายละเอียดที่ไม่เคยมีมาก่อนของระบบระเบียบและเผยให้เห็นการมีอยู่ของกลุ่ม Voyager 2 ที่ใกล้ที่สุดเกิดขึ้นในเดือนสิงหาคม 1981 ที่ระยะ 41,000 กม.
โฟโตโพลิเทอร์ที่ใช้งานได้ของโวเอเจอร์ 2 ช่วยให้สามารถรบกวนระบบด้วยความละเอียดสูงกว่าโวเอเนอร์ 1 และด้วยเหตุนี้ค้นพบวันที่มองไม่เห็นก่อนหน้านี้จำนวนมากยานอวกาศแคส สินี เข้าสู่วงโคจรรอบดาวเดือนกันยายน พ.ศ. 2547 ภาพแคของแคสสินีคือที่มีรายละเอียดมากที่สุดในบรรดาผู้อำนวยการในการค้นพบแหวนที่มีจำนวนมากขึ้น
แหวนถูกตั้งชื่อตามลำดับตัวอักษรตามลำดับที่ค้นพบ ( A และ B ในปี 1675 โดย Giovanni Domenico Cassini , C ในปี 1850 โดย William Cranch Bond และวิทยุของเขา George Phillips Bond , D ในปี 1933 โดย และ E ในปี 1967 โดย F ในปี 1979 โดย Pioneer 11 และ G ในปี 1980 โดย Voyager 1 ) มอเตอร์หลักทำงานออกไปด้านนอกของความปลอดภัย C, B และ A โดยมี กองแคสสินีซึ่งเป็นช่องว่างที่ใหญ่ที่สุดโดยแยกวงขการค้นพบเมื่อเร็ว ๆ นี้เชาวน์ดีมากและใกล้โลกมากที่สุดนั่งอยู่นอกสังเวียนจากนั้นยังมี วงที่อยู่ห่างไกลกว่า 2 วงชื่อ G และ E ประกาศนี้แสดงยอดจำนวนมากในทุกตอนซึ่งบางส่วนเกี่ยวข้องกับการรบกวนโดยจันทร์ของดาววัน แต่ไม่สามารถอธิบายได้มากนัก
