ลำดับฮับเบิล
ลำดับฮับเบิล เป็นรูปแบบการจำแนกทางสัณฐานวิทยา สำหรับ กาแลคซี คิดค้นโดย เอ็ดวินฮับเบิล ในปี 1926 มักเรียกกันติดปากว่า แผนภาพส้อมเสียงของฮับเบิล เนื่องจากรูปร่างที่ใช้แทนแบบเดิมนั้นคล้ายกับ ส้อมเสียง . อย่างไรก็ตามในเดือนมิถุนายน 2019 นักวิทยาศาสตร์พลเมือง ผ่าน Galaxy Zoo รายงานว่าการจำแนกฮับเบิลตามปกติโดยเฉพาะเกี่ยวกับกาแลคซีเกลียว อาจไม่ได้รับการสนับสนุนและอาจต้องอัปเดต .
แผนภาพลักษณะส้อมเสียงของลำดับฮับเบิล
โครงร่างของฮับเบิลแบ่งกาแลคซีปกติออกเป็นสามชั้นกว้าง ๆ – รูปไข่ , lenticulars และ spirals – ขึ้นอยู่กับลักษณะที่มองเห็น (เดิมใช้ แผ่นภาพถ่าย ) ชั้นที่สี่ประกอบด้วยกาแลคซีที่มีลักษณะ ผิดปกติ ลำดับฮับเบิลเป็นระบบที่ใช้กันมากที่สุดในการจำแนกกาแลคซีทั้งในการวิจัยทางดาราศาสตร์ระดับมืออาชีพและใน ดาราศาสตร์สมัครเล่น
รูปไข่
กาแล็กซีทรงรีขนาดยักษ์ ESO 325-G004 .
ทางด้านซ้าย (ในแง่ที่มักวาดลำดับ) อยู่ที่ ellipticals กาแลคซีรูปไข่มีการกระจายแสงที่ค่อนข้างเรียบและไม่มีลักษณะและปรากฏเป็นจุดไข่ปลาในภาพถ่ายภาพถ่าย พวกเขาแสดงด้วยตัวอักษร E ตามด้วยจำนวนเต็ม n แทนระดับของความเป็นวงรี บนท้องฟ้า ตามแบบแผน n คือสิบเท่าของความยาวของดาราจักรโดยปัดเป็นจำนวนเต็มใกล้ที่สุดโดยที่ความเป็นวงรีถูกกำหนดให้เป็น e = 1 – b / a สำหรับวงรีที่มีแกนกึ่งหลักและกึ่งรองที่มีความยาว a และ b ตามลำดับ .
ความเป็นวงรีจะเพิ่มขึ้นจากซ้ายไปขวาบนแผนภาพฮับเบิลโดยมีกาแลคซีใกล้วงกลม (E0) ตั้งอยู่ทางด้านซ้ายสุดของแผนภาพ สิ่งสำคัญคือต้องสังเกตว่าความเป็นวงรีของกาแลคซีบนท้องฟ้ามีความสัมพันธ์ทางอ้อมกับรูปทรง 3 มิติที่แท้จริงเท่านั้น (ตัวอย่างเช่นกาแล็กซีรูปทรงคล้ายจานที่แบนราบสามารถปรากฏเป็นรูปทรงเกือบกลมได้หากมองแบบหันหน้าเข้าหากันหรือเป็นรูปไข่สูงหากมอง ขอบบน) โดยสังเกตได้ว่ากาแลคซี “รูปไข่” ที่แบนที่สุดมีลักษณะเป็นรูปไข่ e = 0.7 (แสดงว่า E7) อย่างไรก็ตามจากการศึกษารูปแบบแสงและรูปทรงของรูปไข่แทนที่จะดูแค่ภาพก็พบว่าในทศวรรษที่ 1960 กาแล็กซี E5 – E7 น่าจะเป็นกาแล็กซีแม่และเด็กที่มีการจัดประเภทไม่ถูกต้องโดยมีดิสก์ขนาดใหญ่ที่มองเห็นได้ในมุมต่างๆของแนวของเรา สายตา การสังเกตจลนศาสตร์ของดาราจักรยุคแรกยืนยันสิ่งนี้ต่อไป
ตัวอย่างของกาแลคซีทรงรี: M49 , M59 , M60 , M87 , NGC 4125 .
แม่และเด็ก
กาแล็กซีแกนหมุน (NGC 5866) ซึ่งเป็นกาแล็กซีทรงเลนเทอร์ที่มีเลนฝุ่น ที่โดดเด่น ใน กลุ่มดาวเดรโก .
ที่ใจกลางของส้อมเสียงฮับเบิลที่ซึ่งกิ่งกาแล็กซีก้นหอยสองอันและกิ่งวงรีเชื่อมติดกันอยู่ชั้นกลางของกาแลคซีที่เรียกว่า lenticulars และให้สัญลักษณ์ S0 กาแล็กซีเหล่านี้ประกอบด้วย กระพุ้ง ตรงกลางที่สว่างซึ่งมีลักษณะคล้ายกับกาแล็กซีรูปไข่ ล้อมรอบด้วยโครงสร้างที่คล้ายกับ ดิสก์ ที่ขยายออกไป ซึ่งแตกต่างจากกาแลคซีแบบเกลียว ดิสก์ของกาแลคซีแบบ lenticular ไม่มีโครงสร้างเกลียวที่มองเห็นได้และไม่ได้สร้างดาวในปริมาณที่มีนัยสำคัญใด ๆ
เมื่อมองเพียงภาพของกาแล็กซีกาแลคซีแบบแม่และเด็กที่มีดิสก์แบบหันหน้าจะแยกออกจากรูปไข่ประเภท E0 – E3 ได้ยากทำให้การจำแนกประเภทของกาแล็กซีดังกล่าวหลายแห่งไม่แน่นอน เมื่อมองดูแบบ edge-on ดิสก์จะมีความชัดเจนมากขึ้นและบางครั้งก็สามารถมองเห็นช่องทางฝุ่นได้ใน การดูดซับ ที่ความยาวคลื่นแสง
ในช่วงเวลาของการเผยแพร่รูปแบบการจำแนกกาแล็กซีของฮับเบิลครั้งแรกการมีอยู่ของกาแลคซีแบบแม่ลูกเป็นเพียงการตั้งสมมติฐานเท่านั้น ฮับเบิลเชื่อว่าสิ่งเหล่านี้มีความจำเป็นในฐานะขั้นตอนกลางระหว่าง “รูปไข่” และเกลียวที่แบนราบ ต่อมา การสังเกต (โดยฮับเบิลเองและคนอื่น ๆ ) แสดงให้เห็นว่าความเชื่อของฮับเบิลนั้นถูกต้องและคลาส S0 ถูกรวมไว้ในการอธิบายลำดับขั้นสุดท้ายของฮับเบิลโดย อัลลันแซนเดจ ที่หายไปจากลำดับฮับเบิลคือกาแลคซียุคแรกที่มีดิสก์ขนาดกลางระหว่างประเภท E และ S0 มาร์ธาลิลเลอร์แสดงเป็นกาแลคซี ES ในปี 1966
กาแลคซีแม่และเด็กและดาราจักรแบบก้นหอย ซึ่งเมื่อนำมารวมกันมักเรียกว่า กาแลคซีดิสก์ อัตราส่วนฟลักซ์ต่อดิสก์ในกาแลคซีแม่ลูกสามารถรับค่าได้หลายค่าเช่นเดียวกับที่ทำกับลักษณะทางสัณฐานวิทยาของดาราจักรชนิดก้นหอยแต่ละชนิด (Sa, Sb, ฯลฯ )
Pinwheel Galaxy (Messier 101 / NGC 5457): ดาราจักรชนิดก้นหอยที่จัดอยู่ในประเภท Scd บนลำดับฮับเบิล
ดาราจักรชนิดก้นหอยที่ถูกห้าม NGC 1300 : ประเภท SBbc
ทางด้านขวาของแผนภาพลำดับฮับเบิลมีกิ่งก้านขนานสองกิ่งที่ล้อมรอบกาแลคซีแบบเกลียว ดาราจักรชนิดก้นหอยประกอบด้วย ดิสก์ ที่แบนราบโดยมี ดาว ก่อตัวเป็นโครงสร้าง (โดยปกติจะมีอาวุธสองชิ้น) เกลียว และความเข้มข้นของดาวที่อยู่ตรงกลางซึ่งเรียกว่า กระพุ้ง ประมาณครึ่งหนึ่งของเกลียวทั้งหมดยังสังเกตเห็นว่ามีโครงสร้างคล้ายแท่งโดยที่บาร์ยื่นออกมาจากกระพุ้งกลางและแขนจะเริ่มที่ปลายของแท่ง ในแผนภาพส้อมเสียงเกลียวปกติจะครอบครองกิ่งด้านบนและแสดงด้วยตัวอักษร S ในขณะที่กิ่งด้านล่างมีเกลียวที่ถูกกั้นโดยให้สัญลักษณ์ SB เกลียวทั้งสองประเภทยังแบ่งย่อยได้อีกตามลักษณะโดยละเอียดของโครงสร้างเกลียว การเป็นสมาชิกของหน่วยงานย่อยเหล่านี้จะระบุโดยการเพิ่มตัวอักษรตัวพิมพ์เล็กลงในประเภทสัณฐานวิทยาดังนี้:
Sa (SBa) – แผลแน่นแขนเรียบ กระพุ้งกลางขนาดใหญ่และสว่าง
Sb (SBb) – แขนเกลียวที่พันแน่นน้อยกว่า Sa (SBa); กระพุ้งเล็กน้อย
Sc (SBc) – แขนเกลียวที่พันกันหลวม ๆ ได้รับการแก้ไขอย่างชัดเจนในกระจุกดาวและเนบิวลาแต่ละดวง กระพุ้งที่เล็กกว่าและจางกว่า
เดิมทีฮับเบิลอธิบายกาแล็กซีก้นหอยสามชั้น สิ่งนี้ถูกขยายโดย Gérard de Vaucouleurs เพื่อรวมคลาสที่สี่:
Sd (SBd) – เป็นแผลหลวมมากแขนไม่เป็นชิ้นเป็นอัน ความส่องสว่างส่วนใหญ่อยู่ที่แขนและไม่ใช่ส่วนนูน
แม้ว่าจะเป็นส่วนหนึ่งของ de Vaucouleurs system ของการจำแนกอย่างเคร่งครัด แต่คลาส Sd มักรวมอยู่ในลำดับฮับเบิล สามารถขยายประเภทเกลียวพื้นฐานเพื่อให้สามารถแยกแยะลักษณะที่แตกต่างออกไปได้ ตัวอย่างเช่นดาราจักรชนิดก้นหอยที่มีลักษณะอยู่ตรงกลางระหว่างสองชั้นข้างต้นมักถูกระบุโดยการต่อท้ายอักษรตัวพิมพ์เล็กสองตัวเข้ากับประเภทกาแล็กซีหลัก (ตัวอย่างเช่น Sbc สำหรับกาแลคซีที่อยู่ตรงกลางระหว่าง Sb และ Sc)
