ค่าที่วัดได้ของค่าคงที่ของฮับเบิล
ในเดือนมีนาคม 2020 Lucas Lombriser นักเขียนจาก University of Geneva นำเสนอวิธีการที่เป็นไปได้ในขั้นยอดการกำหนดค่าคงที่ของฮับเบิลทั้งสองที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ โดยจุดเริ่มต้นของ “ฟอง” อันจามที่อยู่ใกล้เคียงซึ่งมีเส้นผ่านศูนย์กลาง 250 ล้านปีแสงซึ่งเป็นความสะอาดหนึ่งของส่วนที่แผ่จักรวาล
แนวทางการวัดผลและการอภิปรายก่อนหน้านี้
สำหรับ ครึ่งหลังของศตวรรษที่ 20 ค่าของ H 0 {\ displaystyle H_ {0}} อยู่ระหว่าง 50 ถึง 90 (กม. / วินาที) / Mpc
ค่าของค่าคงที่ของฮับเบิลเป็นหัวข้อของการโต้เถียงที่ยาวนานและค่อนข้างขมขื่นระหว่าง Gérard de Vaucouleurs ซึ่งอ้างว่าค่าอยู่ที่ประมาณ 100 และ Allan Sandage ซึ่งอ้างว่ามีมูลค่าใกล้ 50 ในปี 2539 การอภิปรายกลั่นกรองโดย John Bahcall ระหว่าง Sidney van den Bergh และ Gustav Tammann จัดขึ้นในลักษณะเดียวกันกับการอภิปราย Shapley – Curtis ก่อนหน้านี้ มากกว่าค่าที่แข่งขันกันทั้งสองนี้
ความแปรปรวนในการประมาณการที่กว้างก่อนหน้านี้ได้รับการแก้ไขบางส่วนด้วยการแนะนำแบบจำลองΛCDMของจักรวาลในช่วงปลายทศวรรษ 1990 ด้วยการสังเกตแบบจำลองΛCDMของกระจุกดาวสีแดงสูงที่รังสีเอกซ์และความยาวคลื่นไมโครเวฟโดยใช้เอฟเฟกต์ Sunyaev – Zel’dovich การวัด anisotropies ในพื้นหลังไมโครเวฟ จักรวาล และออปติคอล การสำรวจทั้งหมดให้ค่าประมาณ 70 สำหรับค่าคงที่
การวัดล่าสุดเพิ่มเติมจาก ภารกิจพลังค์ ที่เผยแพร่ในปี 2018 ระบุว่าค่าที่ต่ำกว่า 67.66 ± 0.42 แม้ว่าเมื่อเร็ว ๆ นี้ในเดือนมีนาคม ปี 2019 มีการกำหนดค่าที่สูงขึ้น 74.03 ± 1.42 โดยใช้ขั้นตอนการปรับปรุงที่เกี่ยวข้องกับกล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิล การวัดทั้งสองไม่เห็นด้วยที่ระดับ 4.4 σ ซึ่งเกินกว่าระดับที่เป็นไปได้ของโอกาส การแก้ปัญหาความไม่เห็นด้วยนี้เป็นส่วนของการวิจัยอย่างต่อเนื่อง
ดู ตารางการวัด ด้านล่างสำหรับการวัดล่าสุดและเก่ากว่าจำนวนมาก
ความเร่งของการขยายตัว
ค่าสำหรับ q {\ displaystyle q} วัดจาก แท่งเทียนมาตรฐาน ข้อสังเกตของ ประเภท Ia supernovae ซึ่งถูกกำหนดในปี 1998 ให้เป็นค่าลบทำให้นักดาราศาสตร์หลายคนประหลาดใจกับความหมายที่ว่าการขยายตัวของเอกภพกำลัง “เร่ง” อยู่ในขณะนี้ (แม้ว่าปัจจัยของฮับเบิลจะยังคงลดลงตามเวลาดังที่กล่าวไว้ข้างต้นในช่วง ส่วนการตีความ ดูบทความเกี่ยวกับ พลังงานมืด และรูปแบบ ΛCDM )
ค่าที่วัดได้ของค่าคงที่ของฮับเบิล
มีการใช้หลายวิธีในการกำหนดค่าคงที่ของฮับเบิลการวัด “ปลายจักรวาล” โดยใช้เทคนิคขั้นบันได ระยะทางที่สอบเทียบแล้วได้ค่าประมาณ 73 กม. / วินาที / Mpc ตั้งแต่ปี 2000 เป็นต้นมาได้มีการใช้เทคนิค “เอกภพในยุคแรก” ตามการวัดพื้นหลังไมโครเวฟของจักรวาลและสิ่งเหล่านี้ตกลงที่ค่าใกล้เคียงกับ 67.7 กม. / วินาที / Mpc (นี่คือการบัญชีสำหรับการเปลี่ยนแปลงของอัตราการขยายตัวตั้งแต่เอกภพยุคแรกดังนั้นจึงเทียบได้กับตัวเลขแรก) เมื่อเทคนิคต่างๆได้รับการปรับปรุงความไม่แน่นอนของการวัด โดยประมาณ ลดลง แต่ช่วงของค่าที่วัดได้มี ไม่ถึงจุดที่ความไม่เห็นด้วยในขณะนี้ มีนัยสำคัญทางสถิติ ความคลาดเคลื่อนนี้เรียกว่า ความตึงของฮับเบิล .
ณ ปี 2020 สาเหตุของความคลาดเคลื่อนไม่เป็นที่เข้าใจ ในเดือนเมษายน 2019 นักดาราศาสตร์รายงานความคลาดเคลื่อนอย่างมากในวิธีการวัดที่แตกต่างกันในค่าคงที่ของฮับเบิลซึ่งอาจบ่งบอกถึงการมีอยู่ของดินแดนใหม่ของฟิสิกส์ที่ยังไม่เป็นที่เข้าใจในปัจจุบัน ภายในเดือนพฤศจิกายน 2019 ความตึงเครียดนี้เพิ่มขึ้นจนนักฟิสิกส์บางคนเช่น โจเซฟซิลค์ อ้างว่าเป็น “วิกฤตที่เป็นไปได้สำหรับจักรวาลวิทยา” เนื่องจากคุณสมบัติที่สังเกตได้ของเอกภพดูเหมือนจะไม่สอดคล้องกัน ในเดือนกุมภาพันธ์ 2020 โครงการ Megamaser Cosmology ได้เผยแพร่ผลงานอิสระที่ยืนยันผลลัพธ์ของบันไดระยะทางและแตกต่างจากผลลัพธ์ของเอกภพในยุคแรกที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ 95% ในเดือนกรกฎาคม 2020 การวัดการแผ่รังสีพื้นห ลังของจักรวาลโดย Atacama Cosmology Telescope ทำนายว่าจักรวาลควรจะขยายตัวช้ากว่าที่สังเกตได้ในปัจจุบัน
กฎของฮับเบิลถือเป็นพื้นฐานการยากสำหรับ การขยายตัวของเอกภพ และในทำหน้าที่เป็นหนึ่งใน โทรที่มักพูดถึงเพื่อสนับสนุน บิ๊กแบง แบบรวมการประสานงานของผู้ป่วยทางเนื่องจากการขยายตัวนี้เรียกว่า การไหลของฮับเบิล มักแสดงโดยสมการ v = H 0 D โดย H 0 ค่าคงที่ของขนาด – ค่าคงที่ของฮับเบิล – ระหว่าง “ระยะทางที่เหมาะสม” D ถึง กาชาชีีซึ่งอาจจะได้ตลอดเวลาซึ่งแตกต่างจาก ระยะทางร่วม แล ก้าวเร็วในการแยกตัว v นั่นคืออนุพันธ์ของระยะทางที่เหมาะสมเมื่อเทียบกับ เวลาจักรวาล ประสานงาน. (ดู การใช้ทางไกลทางที่เหมาะสม สำหรับการอภิปรายเกี่ยวกับรายละเอียดของคำเมืองของ ‘ความเร็ว’ นี้)
ค่าคงที่ของฮับเบิลถูกยกมาบ่อยที่สุด ใน (km/s)/Mpc , ไม่ให้เร็วเป็นกม. / ฉากของกาแลคซี 1 จุดจบของระยะ (3.09 × 10 กม.) และมีค่าประมาณ 70 (กม. / เข็ม) / Mpc เมื่อเร็ว SI ของ H 0 คือเพียงแค่ s และ si สำหรับส่วนกลับของ H 0 เป็นเพียงโคนที่สองส่วนกลับของ H 0 เรียกว่า เวลาฮับ เบิล ค่าคงที่ของฮับเบิลยังสามารถเก้อได้ว่าเป็นค่าปกติของการขยายตัวในรูปแบบนี้ H 0 = 7% / Gyr ซึ่งหมายความว่าในอัตราการขยายตัว ในปัจจุบันต้องใช้เวลาเป็นพันล้านปีเพื่อให้บริการที่ไม่ถูกโจรบิดขึ้น 7%.
ถึงจะมีการประกาศถึง ฮวินฮับเบิล อย่างถี่ แต่ของ เอกภพที่ขยายตัวด้วยอัตราที่คำนวณได้นั้นมาจากสมการ ทั่วไป ในปี 1922 โดย Alexander ฟรีดมันน์ ฟรีดมันชุดสมการซึ่งรวมกันในชื่อ F สมการเออร์มัน แสดงให้เห็นว่าเอกภพขยายตัวและแสดงความ เร็วในการขยายตัวหากเป็นเช่นนั้นจากนั้น Georges Lemaître ในบทความปี 1927 ซึ่งได้มาอย่างอิสระว่าเอกภพอาจขยายตัวห่างไกลถอยของและทางไปยังถ้าอยู่ห่างไกล และนำเสนอค่าโดยประมาณสำหรับค่าคงที่ตามรวมค่าคงที่ตอนนี้ลู่วินฮับเบิลคอนการมีอยู่ของการขยายตัวของจักรวาลและกำหนดค่าที่เพิ่มขึ้นสำหรับค่านี้ในอีกสองปีต่อมาเป็นที่ รู้จักในชื่อของเขาว่า ค่าคงที่ของฮับเบิล ฮับเบิลมอเตอร์ความเร็วถดถอยของศาสนาจาก redshifts ซึ่งหลาย ๆ อย่างวัดได้ก่อนหน้านี้และเกี่ยวข้องกับความเร็ว โดย Vesto Slipher ในปี 1917 ถึงค่าที่ของฮับเบิล H 0 {\ displaystyle H_ {0}} เป็นค่าคงที่โดยประมาณในปริภูมิความเร็ว – ระยะทาง ณ ช่วงเวลาใดช่วงหนึ่งในช่วงเวลาหนึ่งห้องพัก ฮับเบิล H {\ displaystyle H} ซึ่งค่าคงที่ของฮับเบิลเป็นค่าปัจจุบัน จะผันแบบตามเวลาดังนั้นคำว่า ‘ค่าคงที่’ บางครั้งพลาดถูกมองว่าเรียกชื่อผิดเล็กน้อย
