อันตรายทางชีวภาพ
อันตรายทางชีวภาพ , หรือ อันตรายทางชีวภาพ เป็นสาร ทางชีวภาพ ที่เป็นภัยคุกคามต่อสุขภาพของสิ่งมีชีวิต โดยส่วนใหญ่เป็นมนุษย์ ซึ่งอาจรวมถึงตัวอย่างของ จุลินทรีย์ , ไวรัส หรือ สารพิษ ที่อาจส่งผลเสียต่อ สุขภาพ ของมนุษย์ อันตรายทางชีวภาพอาจเป็นสารที่เป็นอันตรายต่อสัตว์อื่น ๆ
คำและ สัญลักษณ์ที่เกี่ยวข้องโดยทั่วไปจะใช้เป็นคำเตือนเพื่อให้ผู้ที่อาจสัมผัสกับสารได้รับทราบเพื่อใช้ความระมัดระวัง . สัญลักษณ์อันตรายทางชีวภาพได้รับการพัฒนาในปี 1966 โดย Charles Baldwin วิศวกรด้านอนามัยสิ่งแวดล้อมที่ทำงานให้กับ Dow Chemical Company เกี่ยวกับผลิตภัณฑ์กักกัน
ใช้ในการติดฉลากของวัสดุชีวภาพที่มี ความเสี่ยงต่อสุขภาพที่สำคัญรวมถึงตัวอย่างไวรัสและ เข็มฉีดยาใต้ผิวหนังที่ใช้
การจำแนกประเภท
สารอันตรายทางชีวภาพถูกจัดประเภทสำหรับการขนส่งตาม หมายเลข UN :
ประเภท A, UN 2814 – สารติดเชื้อที่มีผลต่อมนุษย์: สารติดเชื้อในรูปแบบที่สามารถทำให้เกิดความพิการถาวรหรือเป็นอันตรายถึงชีวิตหรือโรคร้ายแรงใน มนุษย์หรือสัตว์ที่มีสุขภาพดีเมื่อสัมผัสกับสิ่งนั้น
ประเภท A, UN 2900 – สารติดเชื้อที่มีผลต่อสัตว์ (เท่านั้น): สารติดเชื้อที่ไม่อยู่ในรูปแบบโดยทั่วไปสามารถทำให้เกิดความพิการถาวรหรือถึงชีวิต – โรคที่คุกคามหรือถึงแก่ชีวิตในคนและสัตว์ที่มีสุขภาพดีเมื่อสัมผัสกับตัวเองเกิดขึ้น
ประเภท B, UN 3373 – สารชีวภาพที่ขนส่งเพื่อวัตถุประสงค์ในการวินิจฉัยหรือการสอบสวน
ขยะทางการแพทย์ที่มีการควบคุม UN 3291 – ของเสียหรือวัสดุที่นำกลับมาใช้ใหม่ได้ที่ได้จากการรักษาพยาบาลสัตว์หรือ มนุษย์หรือจากการวิจัยทางชีวการแพทย์ซึ่งรวมถึงการผลิตและการทดสอบ
ระดับของอันตรายทางชีวภาพ
การทิ้งเข็มที่ใช้แล้วลงใน คอนเทนเนอร์ชาร์ป ในทันทีเป็นขั้นตอนมาตรฐาน
การฝึกแพทย์ของ NHS โดยใช้การป้องกัน อุปกรณ์ที่ใช้ในการรักษาผู้ป่วย อีโบลา
สหรัฐอเมริกา ศูนย์ควบคุมและป้องกันโรค (CDC) แบ่งประเภทของโรคต่างๆในระดับอันตรายระดับ 1 มีความเสี่ยงต่ำสุดและระดับ 4 เป็น ความเสี่ยงสูง ห้องปฏิบัติการและสิ่งอำนวยความสะดวกอื่น ๆ จัดอยู่ในประเภท BSL (ระดับความปลอดภัยทางชีวภาพ ) 1–4 หรือเป็น P1 ถึง P4 สำหรับระยะสั้น (ระดับเชื้อโรคหรือการป้องกัน)
Biohazard ระดับ 1: แบคทีเรียและไวรัสรวมทั้ง Bacillus subtilis , caninehepatitis , Escherichia coli และ varicella (อีสุกอีใส ) เช่นเดียวกับการเพาะเลี้ยงเซลล์บางชนิดและแบคทีเรียที่ไม่ติดเชื้อ ในระดับนี้ข้อควรระวังต่อวัสดุอันตรายทางชีวภาพนั้นมีน้อยมากโดยส่วนใหญ่จะเกี่ยวข้องกับถุงมือและอุปกรณ์ป้องกันใบหน้าบางประเภท
Biohazard ระดับ 2: แบคทีเรียและไวรัสที่ก่อให้เกิดโรคที่ไม่รุนแรงต่อมนุษย์เท่านั้นหรือยากที่จะทำสัญญา ผ่าน ละอองลอย ในห้องปฏิบัติการเช่นไวรัสตับอักเสบ A, Bและ C บางสายพันธุ์ ไข้หวัดใหญ่ A ไวรัสซินไซเทียระบบทางเดินหายใจของมนุษย์ , โรค Lyme , Salmonella , คางทูม , หัด , scrapie , ไข้เลือดออก และ HIV งานตรวจวินิจฉัยประจำด้วยตัวอย่างทางคลินิกสามารถทำได้อย่างปลอดภัยที่ระดับความปลอดภัยทางชีวภาพ 2 โดยใช้วิธีปฏิบัติและขั้นตอนความปลอดภัยทางชีวภาพระดับ 2 งานวิจัย (รวมถึงการเพาะปลูกร่วมการศึกษาการจำลองแบบไวรัสหรือการจัดการกับไวรัสเข้มข้น) สามารถทำได้ในโรงงาน BSL-2 (P2) โดยใช้วิธีปฏิบัติและขั้นตอน BSL-3
ระดับ Biohazard 3: แบคทีเรียและไวรัสที่อาจทำให้เกิดโรครุนแรงถึงขั้นเสียชีวิตในมนุษย์ แต่มีวัคซีนหรือการรักษาอื่น ๆ เช่น แอนแทรกซ์ , ไวรัสเวสต์ไนล์ , โรคไข้สมองอักเสบจากม้าเวเนซุเอลา , SARS coronavirus , MERS coronavirus , SARS-CoV-2 , ไข้หวัดใหญ่ A H5N1 , hantaviruses , วัณโรค , typhus , Rift Valley fever , Rocky Mountain spotted fever , yellow fever และ มาลาเรีย .
Biohazard ระดับ 4: ไวรัสที่ก่อให้เกิดโรคร้ายแรงถึงขั้นเสียชีวิตในมนุษย์และไม่มีวัคซีนหรือการรักษาอื่น ๆ เช่น ไข้เลือดออกโบลิเวีย , ไวรัส Marburg , ไวรัสอีโบลา , ไวรัส Lassa fever , Crimean – Congo hemorrhagic fever และ โรคเลือดออก อื่น ๆ เช่นเดียวกับ ไวรัสนิปาห์ ไวรัสวาริโอลา (ไข้ทรพิษ ) เป็นตัวแทนที่ทำงานร่วมกับที่ BSL-4 แม้จะมีวัคซีนอยู่เนื่องจากได้รับการกำจัดไปแล้วและทำให้ประชากรทั่วไปไม่ได้รับการฉีดวัคซีนเป็นประจำอีกต่อไป เมื่อต้องรับมือกับอันตรายทางชีวภาพในระดับนี้จำเป็นต้องใช้ ชุดบุคลากรแรงดันบวก ที่มีการจ่ายอากาศแบบแยกส่วน ทางเข้าและทางออกของ biolab ระดับ 4 จะมีห้องอาบน้ำหลายห้องห้องสุญญากาศห้องแสง อัลตราไวโอเลต ระบบตรวจจับอัตโนมัติ และข้อควรระวังด้านความปลอดภัยอื่น ๆ ที่ออกแบบมาเพื่อทำลายร่องรอยทั้งหมดของ อันตรายทางชีวภาพ มีการใช้งานหลายสายการบินและได้รับการรักษาความปลอดภัยด้วยระบบอิเล็กทรอนิกส์เพื่อป้องกันไม่ให้ประตูทั้งสองเปิดพร้อมกัน บริการทางอากาศและน้ำทั้งหมดที่ไปและมาจากห้องปฏิบัติการ ความปลอดภัยทางชีวภาพระดับ 4 (P4) จะผ่านขั้นตอนการปนเปื้อนที่คล้ายคลึงกันเพื่อขจัดความเป็นไปได้ที่จะปล่อยออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ ปัจจุบันไม่มีแบคทีเรียที่จัดอยู่ในระดับนี้
สัญลักษณ์
☣
อันตรายทางชีวภาพ
ใน Unicode U + 2623 ☣ BIOHAZARD SIGN (HTML ☣ )
ที่เกี่ยวข้อง
ดู U + 2622 ☢ RADIOACTIVE SIGN
สัญลักษณ์ biohazard ได้รับการพัฒนาโดย Dow Chemical Company ในปีพ. ศ. 2509 สำหรับผลิตภัณฑ์บรรจุตาม Charles Baldwin วิศวกรด้านอนามัยสิ่งแวดล้อมที่มีส่วนในการพัฒนา: “เราต้องการสิ่งที่น่าจดจำ แต่ไม่มีความหมายดังนั้นเราจึงสามารถให้ความรู้แก่ผู้คนได้ว่ามันหมายถึงอะไร” ในบทความที่เขาเขียนถึง วิทยาศาสตร์ ใน พ.ศ. 2510 สัญลักษณ์ดังกล่าวถูกนำเสนอเป็นมาตรฐานใหม่สำหรับอันตรายทางชีวภาพทั้งหมด (“อันตรายทางชีวภาพ”) บทความนี้อธิบายว่าสัญลักษณ์มากกว่า 40 รายการถูกวาดขึ้นโดยศิลปิน Dow และสัญลักษณ์ทั้งหมดที่ตรวจสอบต้องเป็นไปตามเกณฑ์หลายประการ:
โดดเด่นในรูปแบบเพื่อดึงดูดความสนใจในทันที
มีเอกลักษณ์และไม่คลุมเครือเพื่อไม่ให้สับสนกับสัญลักษณ์ที่ใช้เพื่อวัตถุประสงค์อื่น
อีกครั้งอย่างรวดเร็ว สามารถจดจำและเรียกคืนได้ง่าย
สมมาตรเพื่อให้ดูเหมือนกันจากทุกมุมของแนวทาง
ยอมรับได้สำหรับกลุ่มที่มีภูมิหลังทางชาติพันธุ์ที่แตกต่างกัน
สัญลักษณ์ที่เลือกได้คะแนนดีที่สุดในการทดสอบทั่วประเทศ สำหรับความทรงจำ
การออกแบบถูกระบุครั้งแรกใน 39 FR 23680 แต่ถูกยกเลิกในการแก้ไขที่ประสบความสำเร็จ อย่างไรก็ตามรัฐต่างๆของสหรัฐอเมริกาได้ใช้ข้อกำหนดสำหรับรหัสรัฐของพวกเขา
