ดาวเคราะห์น้อยอิโตกาวะ
Itokawa / iːtoʊˈkɑːwə / (การกำหนดชั่วคราว 1998 SF 36 ) เป็นกิโลเมตรย่อย วัตถุใกล้โลก ของ กลุ่มอพอลโล และ ดาวเคราะห์น้อยที่อาจเป็นอันตราย ถูกค้นพบโดยโปรแกรม LINEAR ในปี 1998 และต่อมาได้รับการตั้งชื่อตามวิศวกรจรวดชาวญี่ปุ่น ฮิเดโอะอิโตกาวะ ดาวเคราะห์น้อยรูปถั่วลิสง S-type มีระยะเวลาการหมุน ที่ 12.1 ชั่วโมงและมีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 330 เมตร (1,100 ฟุต) เนื่องจากมีความหนาแน่นต่ำและมีความพรุนสูง Itokawa จึงถูกจัดให้เป็นกองขยะ ซึ่งประกอบด้วยหินขนาดต่างๆจำนวนมากแทนที่จะเป็นก้อนแข็งเพียงก้อนเดียว
เป็นดาวเคราะห์น้อยดวงแรกที่ตกเป็นเป้าหมายของ ภารกิจส่งคืนตัวอย่าง ซึ่งเป็นยานสำรวจอวกาศ Hayabusa ของญี่ปุ่นซึ่งรวบรวม Regolith ได้มากกว่า 1,500 อนุภาคฝุ่นจากพื้นผิวดาวเคราะห์น้อยในปี 2548 หลังจากกลับสู่โลกในปี 2010 แร่วิทยา , petrography เคมีและ อัตราส่วนไอโซโทป ของอนุภาคเหล่านี้มี ได้รับการศึกษาในรายละเอียดโดยให้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับ วิวัฒนาการของระบบสุริยะ Itokawa เป็นดาวเคราะห์น้อยที่เล็กที่สุดที่เคยถ่ายภาพและ เยี่ยมชมโดยยานอวกาศ
การค้นพบและการตั้งชื่อ
Itokawa ถูกค้นพบเมื่อวันที่ 26 กันยายน 1998 โดยนักดาราศาสตร์ที่มี โครงการวิจัยดาวเคราะห์น้อยลินคอล์นใกล้โลก (LINEAR) ที่ ไซต์ทดลองของห้องปฏิบัติการลินคอล์น ใกล้เมืองโซคอร์โรมลรัฐนิวเม็กซิโกในสหรัฐอเมริกา ได้รับ การกำหนดชั่วคราว 1998 SF 36 ส่วนโค้งสังเกต ของร่างกาย เริ่มต้นด้วยการสังเกตครั้งแรกโดย Sloan Digital Sky Survey เพียงหนึ่งสัปดาห์ก่อนการสังเกตการค้นพบอย่างเป็นทางการ ดาวเคราะห์น้อย ได้รับการตั้งชื่อในความทรงจำของนักวิทยาศาสตร์จรวดชาวญี่ปุ่น ฮิเดโอะอิโตกาวะ (พ.ศ. 2455-2542) ผู้ซึ่งได้รับการยกย่องว่าเป็นบิดาแห่งจรวดของญี่ปุ่น การอ้างอิงการตั้งชื่ออย่างเป็นทางการ ได้รับการเผยแพร่โดย Minor Planet Center เมื่อวันที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2546 (MPC 49281)
วงโคจรและการจำแนก
Itokawa เป็นของ ดาวเคราะห์น้อยอะพอลโล พวกมันคือ ดาวเคราะห์น้อยข้ามโลก และเป็นกลุ่มไดนามิกที่ใหญ่ที่สุดของ วัตถุใกล้โลก ที่มีสมาชิกที่รู้จักเกือบ 10,000 คน Itokawa โคจรรอบดวงอาทิตย์ที่ระยะ 0.95–1.70 AU ทุกๆ 18 เดือน (557 วัน; แกนกึ่งสำคัญ ของ 1.32 AU) วงโคจรของมันมี ความเยื้องศูนย์ ที่ 0.28 และความเอียง ของ 2 ° เทียบกับ สุริยุปราคา มีระยะทางโคจรต่ำสุดของโลก ที่ 0.0131 AU (1,960,000 กม.) ซึ่งสอดคล้องกับ 5.1 ระยะทางจันทรคติ .
ซ้าย: แผนภาพการโคจรของ Itokawa ในเดือนธันวาคม 2549 ขวา: วงโคจรเคลื่อนไหวของ Itokawa (สีเขียว) และโลก (สีน้ำเงิน) รอบดวงอาทิตย์
การสำรวจ Hayabusa
Play media
ความประทับใจของศิลปินจากการสำรวจโดยละเอียดของยานอวกาศแสดงให้เห็นดาวเคราะห์น้อยรูปถั่วลิสง Itokawa ที่แปลก
ในปี 2000 ได้รับเลือกให้เป็นเป้าหมายของภารกิจ Hayabusa ของญี่ปุ่น ยานสำรวจมาถึงบริเวณใกล้เคียงอิโตกาวะเมื่อวันที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2548 และเริ่มแรก “จอด” ในแนวดาวเคราะห์น้อย – ดวงอาทิตย์ที่ 20 กม. (12 ไมล์) และต่อมาห่างจากดาวเคราะห์น้อย 7 กม. (4.3 ไมล์) (แรงโน้มถ่วงของอิโตกาวะอ่อนเกินไปที่จะ จัดให้มีวงโคจรดังนั้นยานอวกาศจึงปรับวงโคจรรอบดวงอาทิตย์จนกว่าจะตรงกับดาวเคราะห์น้อย) Hayabusa ลงจอดเมื่อวันที่ 20 พฤศจิกายนเป็นเวลาสามสิบนาที แต่ล้มเหลวในการใช้งานอุปกรณ์ที่ออกแบบมาเพื่อเก็บตัวอย่างดิน ในวันที่ 25 พฤศจิกายนมีการพยายามลงจอดครั้งที่สองและลำดับการสุ่มตัวอย่าง แคปซูลตัวอย่างถูกส่งกลับมายังโลกและลงจอดที่ Woomera, South Australia ในวันที่ 13 มิถุนายน 2010 เวลาประมาณ 13:51 UTC (23:21 ในพื้นที่) เมื่อวันที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553 สำนักงานสำรวจการบินและอวกาศแห่งประเทศญี่ปุ่น รายงานว่าฝุ่นที่สะสมระหว่างการเดินทางของฮายาบูสะนั้นมาจากดาวเคราะห์น้อย
คุณสมบัติพื้นผิว
ชื่อพื้นผิว ที่สำคัญ คุณลักษณะ เสนอโดยนักวิทยาศาสตร์ของ Hayabusa และได้รับการยอมรับจาก Working Group for Planetary System Nomenclature ของ International Astronomical Union นอกจากนี้ทีมวิทยาศาสตร์ของ Hayabusa ยังใช้ชื่อการทำงานสำหรับคุณสมบัติพื้นผิวที่เล็กกว่า ตารางต่อไปนี้แสดงรายชื่อลักษณะทางธรณีวิทยาบนดาวเคราะห์น้อย ไม่มีการเปิดเผยรูปแบบการตั้งชื่อสำหรับคุณสมบัติพื้นผิวบน Itokawa
หลุมอุกกาบาต
สิบ หลุมอุกกาบาต บนพื้นผิวของ Itokawa ได้รับการตั้งชื่อเมื่อ 18 กุมภาพันธ์ 2552
ลักษณะทางกายภาพ
แผนผังของสองอิโตกาวะ แฉกแยกออกจากกัน ความหนาแน่น ที่แตกต่างกัน ของพวกเขาชี้ให้เห็นว่าสิ่งเหล่านี้เป็นร่างกายแบบสแตนด์อะโลนที่เข้ามาสัมผัสในภายหลังทำให้กองเศษหินหรืออิฐ ยังเป็น ไบนารีการติดต่อ .
แบบจำลองรูปร่างเบื้องต้นของ Itokawa จากการสังเกตของเรดาร์โดย Goldstone และ Arecibo
Itokawa เป็นดาวเคราะห์น้อยประเภทหิน S การถ่ายภาพด้วยเรดาร์ โดย Goldstone ในปี 2001 สังเกตเห็นรูปไข่ยาว 630 ± 60 เมตรและกว้าง 250 ± 30 เมตร
ภารกิจ Hayabusa ยืนยันการค้นพบนี้และยังชี้ให้เห็นว่า Itokawa อาจเป็นไบนารีหน้าสัมผัส ที่เกิดจากดาวเคราะห์น้อยขนาดเล็กสองดวงขึ้นไปที่มีแรงดึงดูดเข้าหากันและติดกัน ภาพฮายาบูสะแสดงให้เห็นถึงการขาด หลุมอุกกาบาต ที่น่าแปลกใจและพื้นผิวขรุขระที่เต็มไปด้วยก้อนหินซึ่งอธิบายโดยทีมภารกิจว่าเป็นกองขยะ นอกจากนี้ความหนาแน่นของดาวเคราะห์น้อยยังต่ำเกินไปที่จะสร้างจากหินแข็ง นั่นหมายความว่า Itokawa ไม่ใช่ monolith แต่เป็นกองเศษหินหรืออิฐที่ก่อตัวขึ้นจากเศษชิ้นส่วนที่เชื่อมโยงกันตามกาลเวลา จากการวัด Yarkovsky – O’Keefe – Radzievskii – Paddack effect ส่วนเล็ก ๆ ของ Itokawa คาดว่าจะมีความหนาแน่น 2.9 g / cm ในขณะที่ส่วนที่ใหญ่กว่าประมาณ มีความหนาแน่น 1.8 g / cm³
ระยะเวลาการหมุนและเสา
ตั้งแต่ปี 2001 lightcurves แบบหมุนจำนวนมาก ของ Itokawa ได้มาจาก โฟโตเมตริก ข้อสังเกต การวิเคราะห์เส้นโค้งของแสงที่ได้รับคะแนนดีที่สุดโดย Mikko Kaasalainen ให้ระยะเวลาการหมุนแบบ sidereal ที่ 12.132 ชั่วโมงโดยมีการแปรผันของความสว่างสูง 0.8 ขนาด ซึ่งบ่งบอกถึงความไม่เป็นของดาวเคราะห์น้อย – รูปทรงกลม (U = 3 ) นอกจากนี้ Kaasalainen ยังกำหนดแกนหมุน สองแกน ของ (355.0 °, −84.0 °) และ (39 °, −87.0 °) ใน พิกัดสุริยุปราคา (λ, β) การวัดเส้นโค้งของแสงทางเลือกทำได้โดย Lambert (12 h), Lowry (12.1 และ 12.12 h), Ohba (12.15 h), Warner (12.09 h), Ďurech (12.1323 h) และ Nishihara (12.1324 h)
